Kraków - Pałac Włodkowiczów

Stan obecny

Urząd Poczty Polskiej.

Historia

Zbudowany w latach 1829 - 1834 w stulu neobarokowym , w latach 1884 - 1886 rozbududowany, autorami projektu byli arch.: Tadeusz Stryjeński i Władysław Ekielski, po 1950 adaptowany na urząd pocztowy,

W miejscu tym w 1. połowie XIX wieku stał niewielki pałac prof. Macieja Józefa Brodowicza.

Brodowicz odsprzedał pałacyk Towarzystwu Kolei Krakowsko-Górnośląskiej, a w 1851 roku odkupił go od Towarzystwa Piotr Stanisław Moszyński. Kierując się pobudkami patriotycznymi, zgromadził on w swojej rezydencji wspaniałą kolekcję dzieł sztuki oraz okazałe archiwum i bogatą bibliotekę.

Zbiory biblioteczno-archiwalne ulokowane były na parterze pałacu i liczyły ok. 13 tys. pozycji katalogowych.
Znajdowało się tam także ok. 30 tys. rycin, a ponadto zbiory kartograficzne, numizmatyczne i sfragistyczne.
Na pierwszym piętrze umieszczono natomiast kolekcję ceramiki, malarstwa portretowego i przedmiotów pochodzących z wykopalisk.
W sali jadalnej ulokowano bogatą i różnorodną kolekcję dawnej broni.
Ze zbiorów tych często korzystał Jan Matejko, Walery Eljasz-Radzikowski i Florian Cynk. Niedługo przed swoją śmiercią (zm. w 1879 r.) Piotr Moszyński sprzedał pałacyk, a swoje zbiory przekazał dzieciom.

W 1884 roku zbudowano, dla pochodzących z kresów ziemian, Bolesława i Zofii Wołodkowiczów, nowy pałac będący pięknym przykładem eklektyzmu wzorowanego na architekturze francuskiej, zaprojektowany przez krakowskich architektów Tadeusza Stryjeńskiego i Władysława Ekielskiego.
Na attyce do dzisiaj widać herb rodziny Wołodkowiczów - Radwan.
Pałac przed I wojną światową był w posiadaniu Bogdana Ogińskiego. Tuż przed wybuchem II wojny światowej w kilku pomieszczeniach mieściło się Muzeum Etnograficzne.

Obecnie znajduje się w nim Urząd Pocztowy

wg wikipedii

Opis

Pałac z lat 1829-1834