Nowogard

Historia

Relikty średniowiecznego zamku zachowane są w zrębie murów XIX wiecznego więzienia. Warownia została wybudowana wykorzystując wcześniejsze założenie grodowe, zlokalizowane obok wysychającego dziś jeziora. Założenie wnosi się około 200 m na południowy-wschód od miasta, lokowanego w 1309 roku. Włość biskupia została w oku 1274 nadana hrabiom Eberstein. Powstanie zamku datowane jest na ostatnią ćwierć XIII wieku a za fundatora uznaje się Ottona von Eberstein. Miejsce po grodzie zostało wówczas przygotowane pod nową zabudowę. Od zachodu do zamku przylegało przedzamcze. Wyspa skomunikowana była z lądem 50 metrowym mostem a jej brzegi wzmocnione zostały poprzez wały z palisadą. Wewnątrz założenie panowała zabudowa w rozproszonym układzie, składająca się z kilku domów. W obrębie majdanu stał dwukondygnacyjny dom główny o wymiarach 13/43 m.
W domu tym zlokalizowane były izby mieszkalne, reprezentacyjne i wzmiankowana w źródłach pisanych kaplica. Szczyt zachodni flankowany był przez dwie narożne wieżyczki lub baszty. Reszta zabudowy rozmieszczona była wzdłuż kurtyn dziedzińca. W latach 60 tych XVI wieku zamek uległ przebudowie na polecenie Ludwika von Ebersteina. W zakres prac weszło wzniesienie nowego skrzydła mieszkalnego oraz zmodernizowane obwałowań zewnętrznych, które wyposażone zostały w koliste, narożne basteje. W roku 1663 po wygaśnięciu rodu panującego na zamku, rozpoczął się kres jego doskonałości.

Inne

Mury obronne z poł. XIV w., nr rej.: 51 z 30.07.1955 oraz 230 z 6.04.1957