Kwasowo

Stan obecny

Zamieszkany.

Historia

Pałac z k. XVIII / pocz. XIX w.
Kwasowo to niewielka rolnicza wieś, położona 4 km na płd. od Sławna, przy drodze do Polanowa i Bobolic. W XIII w. była to własność książęca, którą podarowano zakonowi Joannitów ze Sławna. Zakon ten miał kilka odłamów, jednak w Polsce z całą pewnością chodzi o "Suwerenny Rycerski Zakon Szpitalników Św. Jana..., czyli tzw, "kawalerów maltańskich". Do dzisiaj zakon uznawany jest na świecie, jako suwerenny podmiot dyplomatyczny.
W 1337 r. zakonnicy sprzedali wieś braciom z Kwasowa - Jaśkowi i Stefanowi. W kolejnych latach posiadłość przechodziła z rąk do rąk, m.in. rodzin Wobesser i von Massov. W XV w. część majątku należała także kartuzji darłowskiej, będącej również w posiadaniu Korlina, Łącka oraz Naćmierza (darowanego im przez księżnę Adelajdę, wdowę po Bogusławie V). Kartuzi wybudowali pod Darłowem klasztor "Korona Marii", zatwierdzony w 1412 r. przez kapitułę generalną w Ahrensbök pod Lubeką. Od tego czasu dobra w Kwasowie były podzielone pomiędzy różnych właścicieli. Ponoć w XVII w. w Kwasowie odbywały się procesy czarownic; wspominają o tym kroniki w Sławnie. Pierwotny pałac pod koniec XVIII w. wybudowała rodzina Brummerów, natomiast na pocz. XIX w. dobra znalazły się w rękach rodu Michaelisów, którzy wyremontowali i prawdopodobnie to oni zmodernizowali budynek - dobudowując wyższą część od strony wschodniej. Jeszcze w tym samy stuleciu częściowo rozparcelowano dobra. Po 2. wojnie światowej, dawne dobra zabrał i rozparcelował Skarb Państwa Polskiego. W budynku pałacu utworzono mieszkania.

Opis

Pałac barokowy. Budynek wzniesiony na planie wydłużonego prostokąta, w dł. osi NW-SE, fasadą skierowany na SE (płd.-wschód). Piętrowy, nakryty dwuspadowym, naczółkowym dachem, z wyższą (3 kondygnacyjną) częścią od str. płn.-wschodniej. Na skutek remontów pozbawiony cech stylowych. Na osi pałacu dość długa aleja wjazdowa, zakończona okrągłym podjazdem.

Park

Park z XIX w. o pow. ok. 5,65 ha