Bielin

Stan obecny

Stadnina koni Bielin.
tel./fax (+48 91) 414-60-78
e-mail: stadnina@bielin.pl

Historia

Dwór z 4 ćw. XVIII w. rodziny von Marwitz.
Duża wieś sołecka położona na południowy - wschód od Morynia, przy drodze do Mieszkowic. Pierwsze wzmianki archiwalne pochodzą z 1248 i 1336 r. Wieś stanowiła własność rycerską, m. in. w XVIII w. należała do rodziny von Wobeser, z inicjatywy której został wybudowany barokowo-klasycystyczny dwór.
W 1834 roku wieś kupił Theodor Felix von Kahle, dzięki któremu został rozbudowany folwark. Jedna z jego z córek Anna (1843-1920) była rzeźbiarką, uczennicą prof. Schapera z Berlina. W Bielinie zachowała się tylko jedna rzeźba, która obecnie znajduje się na terenie dawnego cmentarza rodowego, przy kościele.
Wieś posiada średniowieczną metrykę i wielodrożnicowy układ przestrzenny o zwartej zabudowie. W centrum posadowiony jest średniowieczny kościół z nieczynnym cmentarzem przykościelnym. Założenie dworsko-parkowo-folwarczne składa się z części rezydencjonalnej, podwórza gospodarczego i kolonii mieszkalnej dawnych robotników folwarcznych. Całość cechuje zwarta geometryczna kompozycja, o wyraźnych zamknięciach architektonicznych. Dwór stanowi funkcjonalną i architektoniczną dominantę. Klasycystyczny dwór z 2 poł. XVIII w. z oficyną oraz zabudowania gospodarcze ze stajnią znajduje się w południowo-zachodniej części wsi. Kompleks tworzący podkowę z rozległym dziedzińcem otacza osiemnastowieczny park krajobrazowy z pomnikami przyrody. Aktualnie ma tu swoją siedzibę stadnina koni powołana do życia w 1953 roku, prowadząca działalność hodowlaną, sportową i turystyczną.
W pobliżu pałacu, pomiędzy rozległymi wybiegami dla koni zachował się stary, nieco zapomniany park. Warto odnaleźć pośrodku tej zielonej oazy okaz cypryśnika błotnego. To drzewo wyglądem pnia przypomina często spotykany w ogrodach żywotnik. Wokół cypryśnika można zauważyć wystające ponad ziemię \\\"kolana\\\" korzeni. To pneumatofory, czyli korzenie oddechowe. Są typowe dla cypryśników rosnących w cieplejszym klimacie na obszarach bagien. Drzewo jest zdolne wystawić wówczas swoje korzenie ponad powierzchnię wody na wysokość przekraczającą 1 m! Choć bielińskie pneumatofory mają zaledwie kilkanaście centymetrów, warto zobaczyć tę botaniczną osobliwość, rzadko spotykaną nawet w ogrodach dendrologicznych w Polsce. W bielińskim XVIII-wiecznym dworze przygotowano pokoje dla gości. Tutejsza kuchnia serwuje smaczne posiłki, jej specjalnością są potrawy wegetariańskie.

Tekst za pozwoleniem Pana Grzegorza, właściciela strony www.grzechull.za.pl