Bartolino

Stan obecny

Prawdopodobnie własność J.S.T.

Historia

Dwór z k. XVIII / XIX w.
Bartolino to wieś leżąca w gminie Malechowo, 2,5 km na wschód od Niemicy przy drodze Niemica – Sulechowo. Wieś powstała pod koniec średniowiecza, a w XV i XVI w. była lennem rodu von Ramel. Przez kolejne 200 lat należała do rodów von Palbitzky i von Münchow. Na pocz. XVIII w. przeszła w ręce Zofii von Natzmer, a następnie jej córki i zięcia - Klausa Jurgena von Zastrow. Pod koniec XVIII w. (jak podaje Ludwig Wilhelm Brüggemann w swojej encyklopedii Pomorza) było tu "15 domów, folwark i dwór, mieszkało 5 chłopów i 1 zagrodnik." Dwór i folwark znajdowały się w płn. części wsi, a do dworu prowadziła aleja lipowo - kasztanowa. Od północy dwór otoczony była parkiem i sadem. Układ ten do dnia dzisiejszego się nie zmienił, zaś południowa część wsi stanowi zwykłą ulicówkę.
W XIX wieku majątek wszedł w posiadanie rodu von Schlieffen - rodziny pochodzącej z Kolberga nad Odrą, zaś ostatnim właścicielem przedwojennym był Hugo Volbert. Już za jego rządów (w latach 30. XX w.) wycięto większość drzew w parku. W 1928 r. dobra miały 654 ha obszaru, w tym 123 ha lasów. We wsi znajdował się także młyn wodny i sklep. Po 2. wojnie światowej wieś zajęły wojska rosyjskie. Na pocz. lat 50. utworzono tu Państwowe Gospodarstwo Rolne, zlikwidowane ustawowo przez rząd Jana Krzysztofa Bieleckiego w 1991 r. Później gospodarstwo przeszło pod zarząd AWRSP (obecnej ANR). Obecny stan własności folwarku jest nieznany. Dwór na przestrzeni lat został drastycznie przebudowany i obecnie służy jako mieszkania.
Źródła:
Jan Sroka "Słownik historyczny wsi powiatu sławieńskiego", Sławno 2014;
Gedbas Genealogy;
Geoportal;
Mapster:
11821717 @ Topographische Karte 1:25 000 (Meßtischblatt) cz. wsch. (Ostdeutschland) /1870 - 1945/
- plik mapy: 1765_Zirchow_Kr._Schlawe_3-farb._1936_uniberk_C057605067.jpg
Wszystkie prawa zastrzeżone!

Opis

Dwór wzniesiony na planie prostokąta, w dłuższej osi W-E, fasadą skierowany na południe. Budynek piętrowy, bezstylowy, nakryty dachem naczółkowym.

Park

Pozostałości parku z poł. XIX w. o pow. ok. 2,5 ha, zajmujące działki ewid. nr 109/3 oraz 109/1. Starodrzew praktycznie nie istnieje, a większość powierzchni parku stanowią nieużytki.

Inne

- Zabudowania gospodarcze
- Szachulcowa zabudowa wioski
- Cmentarz ewangelicki z poł. XIX w. (nieczynny) z reliktami nagrobków i żeliwnych krzyży

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011