Girgajny

Stan obecny

Opuszczony. Własność UG. w Zalewie

Historia

Dwór z 1860 r.
Wieś wzmiankowana w dokumentach z 1315 r., jako wieś pruska na 15 włókach. Pierwotna nazwa Girgeine najprawdopodobniej wywodzi się od imienia Prusa - Girki.
W 1860 r. Girgajny nabył Hermann Otto Glüer Majątek obejmował przeszło 500 ha ziemi i budynki gospodarcze, wraz z gorzelnią. Dla licznej rodziny i wielu gości Otto zbudował nowy dom na miejscu starych zabudowań. Plany rezydencji sporządził jego brat Otto Ernst, który był architektem w Hamburgu i specjalizował się w budowie kościołów. Budynek wzniesiono z czerwonej cegły w panującym ówcześnie stylu. W maju 1876 r. zmarła żona Ottona - Emily przy porodzie ich siódmego dziecka. Pochowana została na rodzinnym cmentarzyku w tylnej części ogrodu. Wychowaniem dzieci zajęła się wtedy 72- letnia matka Ottona, do chwili gdy Otto Glüer poślubił w 1882 r. Helenę Bieber, daleką kuzynkę pochodzącą z Hamburga. Ponieważ najstarszy syn Ottona, Hermann Archibald, został pastorem, dziedzicem majątku w Girgajnach został jego drugi syn Ernst Heinrich. I jak tylko powrócił on do domu po ukończeniu nauki, przejął prowadzenie majątku. Od tej chwili Hermann Otto Glüer poświęcił się pracy publicznej. Hermann Otto Glüer zmarł 13 lutego 1913 r. Pozostawił w Girgajnach dobrze funkcjonujący majątek ziemski. Po jego śmierci w połowie lat 30-tych majątek przejął najstarszy syn Sigfried. Jego dwaj bracia poszli za przykładem przodków i wykształcili się na pastorów, a siostra wyszła za mąż za pastora. Jeden z braci, Otto Glüer (1904-1972), był pastorem w Powiecie Ostródzkim przed wojną i znany był z krytyki systemu nazistowskiego. W czasie drugiej wojny światowej Sigfrieda powołano do wojska. Zaginął bez wieści w czasie wojny. Prowadzeniem gospodarstwa i wychowaniem pięciu córek zajęła się samodzielnie żona Käthe, z domu Becker, pochodząca z majątku w Bądkach. W 1945 r. Käthe Glüer z córkami opuściła Prusy na zawsze.
Do 1860r. siedzibą rodową rodziny v. Bähr były Girgajny (Gergehnen).Potem, do 1945 r., w ich rękach pozostał jedynie dwór w pobliskich Niemojach (Nehmen) i majątek Komierowo (Wallbusch) w pow. Sępolno Krajeńskie.

Opis

Budynek w formie willi włoskiej, został mocno zeszpecony powojenną wymianą okien o kształcie innym niż oryginalne. Wzniesiony na rzucie zbliżonym do kwadratu, piętrowy, z płytkimi, wyższymi ryzalitami narożnymi, krytymi prawie płaski daszkiem czteropołaciowym. Od strony elewacji parkowej na narożu wieloboczny ryzalit, znacznie szerszy w przyziemiu (dawna oranżeria). Elewacje zdobione cegłą klinkierową i tynkowanymi płycinami. Nad głównym wejściem rozetowe okno w nadświetlu drzwi.

Park

Park ze starym drzewostanem, bardzo zarośnięty. Na środku podwórza staw.

Inne

Spichlerz z XIX w.