Skatalogowanych zabytków: 11364
Zarejestruj się

Zdjęcie archiwalne

Miniatura Boszkowo
Zdjęcie Marek Kujawa

Użytkownicy współtworzący opis i dane obiektu

Zdzisław WasiołkaMarek Kujawa

Boszkowo

Boschenau (1943-45)

Województwo:wielkopolskie
Powiat:leszczyński
Gmina:Włoszakowice
Rodzaj obiektu:Dwór

Stan obecny

Prawdopodobnie własność AWRSP.
Budynek opuszczony, ulegający powolnej dewastacji. W przylegających do niego dawnych zabudowaniach folwarcznych hodowla gęsi.

Historia

Dwór z 2. poł. XIX w.
Wieś znana była już w średniowieczu, a na przełomie XII / XIII w. stała się własnością rodu Junoszów. W XIV w. należała do Borków Gryżyńskich, od których kupił ją piszący się z Boszkowa Janusz. Pierwszym właścicielem wymienianym w źródłach był syn tegoż - Przecław, proboszcz benedyktynów w Jeżowie w 1366 r. Wieś stała się gniazdem rodowym Boszkowskich. Dzierżyli ją oni prawie do połowy XVII w., następnie znajdowała się w rękach m.in. rodziny Ossowskich. Przez prawie cały XVIII w. dobra należały do Żychlińskich. Ci mieli też karczmę stojącą pomiędzy jeziorami. Dalej właścicielami byli kolejno: Szołdrscy, Walerian Bieliński (fundator kościoła, zm. w 1826 r.), Józef hr. Grabowski, Fr. Wilhelm Kreutschmer oraz Stanisław August Micara h. własnego (1777-1843), ożeniony z Ludwiką Nepomuceną Zychlińską. Mieli 11 dzieci, z których po śmierci Stanisława majątek odziedziczył syn Mateusz. Nadmieńmy, że obecnie posługujemy się współczesną wersją tego nazwiska - Mikara. W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość należała do okręgu śmigielskiego powiatu kościańskiego (Kosten) rejencji poznańskiej. W 1837 r. było tu 13 domów ze 124 mieszkańcami. Około 1880 r. miejscowość nosiła nazwę Machcin, a Boszkowo stanowiło folwark oraz wioskę z 14 domami i 141 mieszkańcami (wyznania katolickiego). Na Machcin zaś składało się 21 domów ze 131 mieszkańcami. Oprócz tego istniało dominium Machcin, w skład którego oprócz Boszkowa wchodził folwark Dłużyce oraz dom leśnika. Łączny areał tych dóbr wynosił 2389 mórg. Dominium Machcin posiadało 14 domów i 188 m-ców (katolicy), a wraz z wsią - 320 mieszkańców. Właścicielami po Mikarach byli kolejno: Marianna i Mateusz Łakomiccy. Mateusz był synem Wojciecha i Józefy Tylczyńskiej. Ożenił się z Marianną Dulińską, z którą miał syna Hilarego (1830-1905), kolejnego dziedzica Boszkowa. W 1900 r. Łakomiccy wystawili nowy dwór, zapewne w miejscu starszego budynku. Po śmierci dziedzic spoczął w grobie rodzinnym w Dłużynie. Majątek który pozostawił znajdował się w wysokiej kulturze rolnej i posiadał miano dóbr rycerskich - Rittergut. W 1916 r. po Marii Łakomickiej dobra odziedziczył Emil Burkowski. Być może Boszkowo stanowiło już wówczas odrębne dobra, ponieważ źródła podają, że Burkowski dostał Machcin wraz Dłużyną, o Boszkowie nie wspominając. To zaś na pewno w tym samym roku należało już do Kopczyńskich i właśnie w Boszkowie wymieniany jest Wincenty Kopczyński (ur. w 1894 r.), który brał udział w walkach na Wołyniu i na skutek odniesionych ran, zmarł tam w 1916 r.
W 1926 r. majątek liczył 294,5 ha, w tym 110 ha ziem uprawnych, 38 ha łąk i pastwisk, 15 ha lasów, 8,5 ha nieużytków i 123 ha wód. Do podatku wykazywano 431 talarów czystego dochodu gruntowego. W 1926 r. właścicielem był Władysław, a w 1930 r. Józef Kopczyński. W tymże roku we wsi mieszkało 200 osób, a folwark liczył 294 ha. Kopczyńscy byli właścicielami majątku do wybuchu 2. wojny światowej. W latach 1943-1945 wieś nosiła nazwę Boschenau. Po wojnie dobra przejął Skarb Państwa Polskiego, a po jakimś czasie utworzono tu Państwowe Gospodarstwo Rolne, podległe zakładowi w Starym Bojanowie. Po jego likwidacji dwór prawdopodobnie przejęła AWRSP i od tego momentu pozostaje on opuszczony.
Źródła:
Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich...;
Teki Dworzaczka (Monografie, Regesty) Biblioteki Kórnickiej P.A.N.;
Księga Adresowa Gospodarstw Rolnych Woj. Poznańskiego 1926;
Księga Adresowa Polski 1930;
Wielka Genealogia Minakowskiego;
Mapster, Geoportal.
Wszystkie prawa zastrzeżone!


Opis

Dwór parterowy, nakryty dwuspadowym dachem, wejściem zwrócony w kierunku płn.-wschodnim, z parterową przybudówką od płn.-zach., nakrytą dachem płaskim.

Park

Park z 2. poł. XIX w. o pow. 1,425 ha - łącznie z dworem stojącym pośrodku. Dziki i zarośnięty. Park mógł być niegdyś większy, a jego dawną granicę mógł wyznaczać szpaler drzew rosnących od płd.-zach. Do części rezydencjonalnej od północy przylega podwórze gospodarcze. Układ przestrzenny założenia dworskiego w znacznej mierze zachowany. Leży ono nad południowym brzegiem jez. Boszkowskiego.

Inne

Zabudowania gospodarcze

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011

Komentarze

Aby skomentować obiekt, zaloguj się. Jeżeli nie masz jeszcze konta w serwisie, zarejestruj się.

Zdzisław Wasiołka11 lat i 8 miesięcy temu
Moje dodane zdjęcia pochodzą z lipca 2012 r. Zapomniałem to podać przy ich zamieszczaniu.