Siemianice

Stan obecny

Aktualnie w pałacu znajduje się Leśny Zakład Doświadczalny Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu.

Historia

Pałac wzniesiony w 1835 roku przez Piotra Szembeka. W 1894 roku został całkowicie przebudowany w stylu neorenesansowym.

W pałacu znajdowały się cenne zbiory rodzinne z XVII-XIX w., stare meble, szafy gdańskie, obrazy szkoły francuskiej z XVII wieku, jak również włoskiej i niderlandzkiej, akwarele Juliusza Kossaka, zbiory starej broni oraz rękopisy m.in. ?Ślubów panieńskich? Aleksandra Fredry. Wśród eksponatów znajdowało się również siodło z odsieczy wiedeńskiej wysadzane drogocennymi kamieniami (m.in. rubinami), obecnie eksponat znajduje się w Muzeum Narodowym w Krakowie.
Na dzień dzisiejszy z zabytkowego wyposażenia pałacu pozostały kominek, piec i zabytkowa winda do transportu posiłków. Jako ciekawostkę należy podać, iż w pałacu działało centralne ogrzewanie już przed II Wojną Światową.
Pałac był miejscem działalności Marii z Fredrów Szembekowej. To ona miała znaczący udział w tworzeniu tutaj ośrodka kultury polskiej. Zgromadziła większość pamiątek odziedziczonych po Fredrach. Pamiątki te zaginęły niestety w czasie okupacji niemieckiej.

Opis

Budynek neorenesansowy.
Jest to budynek piętrowy, podpiwniczony z użytkowym poddaszem. Zbudowany na planie wydłużonego prostokąta, którego oś przebiega na linii północ-południe. Do północnej elewacji przylega węższy i niższy aneks gospodarczy. Główny budynek nakryty jest czterospadowym dachem, nad aneksem dach dwuspadowy.
Elewacja frontowa zwrócona na zachód, 11 osiowa, z czego 3 centralne osie zajmuje 4 kolumnowy portyk zbudowany w wielkim porządku. Kolumny podtrzymują obszerną wystawkę. W elewacji ogrodowej, na osi, znajduje się taras. Naroże budynku, pilastry oraz kolumny zdobi groszkowa rustyka i boniowania.
Wystawka ma 2 okna, ramowe podziały, wolutowe spływy oraz pinakle wieńczące całość. Kolumny podtrzymują fryz zdobiony tryglifami (płytki z trzema zębami) i rozetami. W dachu znajdują się lukarny ? po dwie na bokach wystawki. Piętro honorowe (piano mobile) znajduje się na piętrze ( świadczy o tym wielkość okien- są większe niż okna na dole). Szczyt aneksu zdobi rozbudowana attyka zwieńczona wolutami i pinaklami. Układ wnętrz dwutraktowy.

Park

Park krajobrazowy o powierzchni 4,49 ha i jest w całości pomnikiem przyrody. Ma ona charakter parku dworskiego założonego w stylu angielskim. Ścieżki dzielą cały obszar na 19 kwater. Na części powierzchni kwater utrzymuje się pielęgnowane trawniki, czasami z klombami kwiatowymi.
Na roślinność parku składa się ok. 200 gatunków, odmian i form drzew i krzewów. Spośród nagozalążkowych najliczniejszy jest świerk (ponad 30 okazów), a okrytozalążkowe najliczniej reprezentuje lipa (ok. 40 okazów ? najgrubsze o obwodzie ponad 4 m). Oprócz tego
występują ciekawe okazy barwne buków ( purpurowe, miedziane), odmiany zwisające jesionów i buków. Ozdobę parku stanowi 6 okazałych platanów, a także potężne dęby i wiązy. Okazale prezentują się też klony cukrowe o obwodzie ponad 4,5m. Z innych ciekawych gatunków występują miłorząb, katalpa, glediczja, cypryśnik itd.W parku znajduje się też skupisko wielu odmian różaneczników. Gęstym kobiercem ściele się, na całej niemal powierzchni, bluszcz pospolity.

Inne

Wozownia. Budynek klasycystyczny z 1899 r., posiada 5 szerokich drzwi, troje centralnych przedzielonych skarpami i oflankowanych pilastrami. Na osi budynku znajduje się wysoka ściana attykowa. Attyka znajduje się również nad 3 centralnymi osiami budowli. Nad trojgiem centralnych drzwi i ścianą attykową znajdują się trójkątne tympanomy wydzielone wydatnymi gzymsami.

tekst: Rafał Gościnny 2011