Kościanki

Stan obecny

Obecnie w budynku mieści się szkoła. Wewnątrz zachowana oryginalna klatka schodowa.

Historia

Dwór z 1854 roku.

Pierwsza wzmianka o Kościankach pojawia się już w 1397 r. W XVIII w. w majątku stał drewniany dwór należący do Gądkowskich. W końcu XVIII w. wieś stała się własnością rodziny Hulewiczów, którzy około 1854 r. wybudowali nowy dwór. Został on przebudowany w około 1884/1886 r. wg projektu Z. Gorgolewskiego, który unowocześnił rozkład wnętrz, nie zmieniając zbytnio bryły budynku.
Po tej przebudowie był to eklektyczny budynek jednopiętrowy z mieszkalnym poddaszem. Bryła nieregularna, zbliżona do planu prostokąta, urozmaicona dwoma wieżyczkami, nakryta była dwuspadowym dachem pokrytym łupkiem. Od zachodu do dworu przylegała niewielka, parterowa obudówka. Elewacje dworu zdobił kamienny cokół, ozdobne boniowanie, gzyms, fryz oraz pilastry w narożach. Główne wejście do dworu mieściło się na elewacji frontowej, nieco na lewo od osi budynku. Prostokątne otwory okienne i drzwiowe obramowane były dekoracją architektoniczną. Elewacje ozdabiały również drewniane balkony i werandy, a także dekoracyjne potraktowanie więźby w nurcie tyrolskim.
Na parterze dworu mieściły się pomieszczenia reprezentacyjne, m.in. dwa salony i jadalnia. Obszerny hall, utrzymany w tonacji ciemnego drewna oraz wyłożony białymi i czarnymi płytkami prowadził do klatki schodowej prowadzącej na piętro, do prywatnych sypialni i pomieszczeń dla służby.
Kuchnia, wraz z osobną klatką schodową wiodącą do kredensu, znajdowała się w piwnicy dworu.

W 1926 r. dwór zakupiła rodzina Taczanowskich.

Podczas przebudowy w latach 50-tych obniżono dach, usunięto drewniane elementy więźby wychodzące przed lico ścian. Skuto również większość bogatych dekoracji architektonicznych na elewacjach oraz otynkowano budynek popularnym \\\'barankiem\\\'.
Zachował się, w większej części, jedynie układ wnętrz wraz z rzeźbioną klatką schodową oraz drzwiami wejściowymi zaprojektowanymi przez Z. Gorgolewskiego.

W czasie II Wojny Światowej budynek zajmowali Niemcy, później teren i zabudowania przejął PGR. W 1956 roku budynek przekazano szkole podstawowej, która mieści się w nim do dziś.

Opis

Budynek piętrowy. W wyniku ostatniej przebudowy zatracił cechy stylowe.

Park

Częściowo zachowany park dworski, o powierzchni ok. 1,6 ha, pochodzący z 2 poł. XIX w, z kilkoma okazami pochodzącymi prawdopodobnie ze starszego założenia. W parku dominują drzewa rodzime. Znajdowały się tu trzy stawy spięte mostkami, aleje, lodownia, stajnia i wozownia, po 1926 roku dobudowano basen. Do posiadłości wiodła droga przechodząca przez monumentalną, murowaną bramę wjazdową.

tekst: Redaktor Druga Połowa 2011