Skatalogowanych zabytków: 11372
Zarejestruj się
Miniatura Dębina
Zdjęcie dla portalu Miecia Postołowska 2012
Miniatura DębinaMiniatura DębinaMiniatura Dębina

Użytkownicy współtworzący opis i dane obiektu

Marek Kujawa

Dębina

Województwo:wielkopolskie
Powiat:szamotulski
Gmina:Pniewy
Rodzaj obiektu:Pałac

Rejestr zabytków

Zespół:pałacowy, nr rej.: 1710/A z 9.04.1975

Stan obecny

Własność prywatna.
W remoncie.

Historia

Pałac z pocz. XX w.
Dębina to wieś położona z dala od głównych dróg, nieco na zachód od jezior: Lubosińskiego i Buszewskiego, w odległości 43 km na zachód od centrum miasta Poznania. Powstała dopiero pod koniec XVIII w., jako folwark wchodzący w skład dóbr Otorowo. Początkowo właścicielem Dębiny został Michał Moszczeński z Moszczonego h. Nałęcz, ożeniony z Eleonorą Bnińską. W 1781 r. w Dębinie zmarł ich pierwszy syn, Michał. Cztery lata później urodził się tu kolejny syn - Kajetan Wawrzyniec, a w 1787 r. - Albin Kazimierz Owidiusz. Dziedzic był posłem na sejm warszawski, a także komornikiem królewskim. Ekonomem folwarku był w tamtym czasie Melchior Kański, zmarły w 1797 r. Po Michale dziedzicem D. został jego syn Stanisław Kostka z żoną Wincencją. W skład ich dóbr wchodziły także: Otorowo, Kuzle, Buszewko, Szymanowo, Kamionek i Krzeszkowice. Posesorami D. w 1. poł. XIX w. byli Epifaniusz Miaskowski h. Bończa z żoną Emilią. W tym czasie Moszczeńscy byli już także właścicielami Kazimierza. Stanisław M. w międzyczasie otrzymał tytuł hrabiowski; zmarł w Poznaniu dnia 11 lutego 1837 r. Folwark pozostawał w posesji, zaś kolejnymi zarządcami była rodzina Cuno. Pomimo nazwy własnej Dębina, potocznie zwany był Otorowem. Słownik Geograficzny... niestety nie podaje żadnych danych statystycznych dot. Dębiny; nie wiemy też, kiedy dokładnie wieś wyszła z rąk Moszczeńskich. W 1885 r. wymieniana jest w gronie wsi należących do dominium w Otorowie. Pałac wybudowany został w 1910 r. zapewne już dla nowych właścicieli - Bollmanów. W 1926 r. pod zarządem Marty Bollman liczył 506 ha, w tym 452 ha ziemi uprawnej, 50 ha łąk i pastwisk, 0,5 ha lasu, 13 ha nieużytków oraz 0,5 ha wody. Do urzędu skarbowego wykazywano czysty dochód gruntowy w wys. 1545,87 talarów. Po 2. wojnie światowej dobra zostały przejęte przez Skarb Państwa Polskiego.
Źródła:
Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich... 1880-1902;
Słownik Historyczny Ziem Polskich w Średniowieczu P.A.N.;
Teki Dworzaczka (Regesty, Monografie) Biblioteka Kórnicka P.A.N.;
Wielka genealogia Minakowskiego "Wielcy.pl", Marek Jerzy Minakowski;
Księga Adresowa Gospodarstw Rolnych woj. Poznańskiego, 1926;
Księga Adresowa Polski, 1930;
Geoportal;
Wszystkie prawa zastrzeżone!

Opis

Budynek wzniesiony na planie prostokąta, w dłuższej osi W-E, fasadą skierowany na południe, piętrowy, nakryty wysokim dachem wielopołaciowym. W obu dłuższych elewacjach nieznaczne ryzality, na osi wejścia okrągły podjazd.

Park

Park z XIX/XX w. o pow. 2,84 (teren wokół pałacu), nie licząc stawu z wyspą po str. zachodniej. Park jest czysty i zadbany.

Inne

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011

Komentarze

Aby skomentować obiekt, zaloguj się. Jeżeli nie masz jeszcze konta w serwisie, zarejestruj się.

Ten obiekt nie został jeszcze skomentowany.