Sielec Biskupi

Stan obecny

Stan własności nieznany.

Historia

Dwór z lat 1870-1880.
Sielec Biskupi to wieś leżąca 2 km na płd.-wschód od Skalbmierza. Jej historia zaczęła się w XIV w., gdy Pobliski Skalbmierz należał do Grota, biskupa krakowskiego. Pretensje biskupów spowodowały, że król Kazimierz Wielki odebrał sąsiednią wieś Sokolniki biskupowi Grotowi i założył tam w 1342 r. miasto zwane Sokołów, lokując je zarazem na prawie niemieckim i nadając przywilej na targi w soboty. Ludność miała przybywać na targi do nowej osady, a nie do Skalbmierza. Biskup schronił się do Iłży i stamtąd wygrażał królowi, który w końcu ustąpił i potwierdził patronat biskupi nad kościołem. W jaki sposób przy Sokolnikach powstał Sielec? Nie wiadomo. Wieś wzmiankowana jest w regestach poborowych powiatu proszowskiego z 1490 r., jako "Sieliecz", gdy było tu 3 i pół łanu ziemi. W 1581 r. "Sielce", własność biskupa krakowskiego, miały 2 i pół łanu kmiecego, 2 zagrodników z rolą, 2 komorników z bydłem i 1 komornika bez bydła. Pod koniec XVIII w. biskupi z właścicieli stali się dzierżawcami klucza dóbr, do którego należały Grodzonowice, Kaczowice, Kępa, część Pamięcic, Sokolniki i Winiary. Do biskupów S. należał jeszcze w 1827 r., było tu wówczas 30 domów i 181 mieszkańców, a w Sokolnikach 13 domów i 187 m-ców. Sokolniki zostały "rozkolonizowane" w 1856 r. i weszły w skład Sielca jako "Sielec Kolonia". W 1887 r. S. leżał w pow. pińczowskim, gminie Drożejewice i parafii Skalbmierz. We wsi była szkoła gminna, natomiast nic nie wiadomo na temat dóbr ziemskich i folwarku. Powstał on w pewnym oddaleniu od Kolonii, 1,3 km w kier. południowym i widnieje na mapach z okresu międzywojennego. Część rezydencjonalna znajdowała się po wschodniej stronie drogi, a podwórze gospodarcze po zachodniej. 700 metrów na wschód od folwarku znajdował się młyn wodny. Kilkadziesiąt metrów na południe od folwarku znajdował się cmentarz albo kapliczka, obecnie w tym miejscu na mapie nic nie widać. Zapewne w okresie międzywojennym w dawnym folwarku powstała Stacja Doświadczalna, funkcjonująca w ramach Pola Doświadczalno-Rolniczego w Kazimierzy Wielkiej. Stacja kontynuowała swoją działalność w okresie powojennym.
Źródła:
Urząd Miasta i Gminy Skalbmierz, link: https://www.skalbmierz.eu/strona-71-sielec_biskupi.html
Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich... 1880-1902;
Słownik Historyczno-Geograficzny P.A.N.;
Marek Jerzy Minakowski - Genealogia Potomków Sejmu Wielkiego;
Księga Adresowa Polski, 1930;
Geoportal;
Mapster:
11802968 @ Sonderausgabe ehem. Polen 1:25 000 - niemieckie powiększenie WIG100 /1939 - 1945/
- plik mapy: 4731-3_Dzialoszyce_SW_c.1944_UW.jpg
11809181 @ Top. Karta Królestwa Polskiego / Топографическая Карта Царства Польского / Carte Topographique du Royaume de Pologne (Mapa Kwatermistrzostwa) 1:126 000
- plik mapy: TKKP126K_Kol.III_Sek.VIII_300dpi_PAN-CBGiOS-C.542_rcin834.jpg
Wszystkie prawa zastrzeżone!

Opis

Budynek drewniany, wzniesiony pośrodku parku w osi N-S, fasadą skierowany na wschód.

Park

Park z pocz. XX w. o pow. około 0,7 ha. Park mógł być założony dopiero w XX w., ponieważ nie widnieje na starszych mapach. Obejmował obszar jedynie do torów kolejowych, a cały teren na południe od linii kolejowej stanowił pola uprawne.

Inne

Oficyna z 1914 r.
Czworak z przeł. XIX i XX w.
Suszarnia chmielu z 1930 r.
Budynek gospodarczy z 1880 r.

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011