Siedlce

Stan obecny

Ruiny.

Historia

W 2 poł. XVI w. powstał renesansowy dwór dla rodziny von Nostitz. W latach 30. XVIII w. Caspar Otto członek znanego na Śląsku rodu Nostitzów przebudował renesansowy dwór na barokowy pałac przy udziale architekta z kręgu Martina Frantza. Przebudowa objęła pałac i otoczenie. Pałac otrzymał nowoczesny jak na tamte lata kształt w typie \\\"entre cour et jardin\" charakteryzujący się przesunięciem kondygnacji reprezentacyjnej z piętra do podwyższonego parteru, dostosowując w ten sposób budowlę do zmienionych potrzeb użytkowników.
W 1751 posiadłość nabył Ludwik Anton von Wechmar zaś jego potomkowie posiadłość utrzymywali do 1945 r. Nowy właściciel jako oficer armii pruskiej, brał czynny udział w wojnach śląskich. Rany odniesione na polach bitew zmusiły go w 1758 r. do porzucenia służby. Król Fryderyk Wielki uhonorował go medalem za męstwo, zaś oficerowie dawnego jego regimentu przekazali w darze 25 olejnych obrazów z własnymi wizerunkami. Do 1945 r. obrazy zdobiły jedną z pałacowych komnat.
W XIX w. w pałacu przeprowadzono niezbędne prace renowacyjne. Ostatnim właścicielem pałacu był Hans Heinrich von Wechmar, który w latach 30. XX w. zasłynął jako organizator bali karnawałowych z barwnymi pochodami, które przyciągały do Siedlec gości z całego Śląska.
Pałac z działań wojennych II wojny światowej wyszedł bez zniszczeń. W latach 1945-47 w pałacu stacjonowali żołnierze radzieccy. Po opuszczeniu pałacu przez wojsko majątkiem zarządzał miejscowy PGR. W powojennym okresie pałac ogołocono z wyposażenia i dzieł sztuki. W 1960 r. wykonano prace zabezpieczające, które jednak nie uchroniły zabytku przed zniszczeniem. W latach 70. XX w., niewłaściwie gospodarowany i rozkradany obiekt zaczął popadać w ruinę.
W 1980 r. istniał jeszcze dach.

tekst: tymek słowikowski 2010

Opis

We wnętrzach zachowały się resztki stiuków.

Park

Park.