Skatalogowanych zabytków: 11364
Zarejestruj się
Miniatura Karzcino
2019, zdjęcie Joanna Kwoka
Miniatura KarzcinoMiniatura KarzcinoMiniatura Karzcino

Użytkownicy współtworzący opis i dane obiektu

Joanna Kwoka

Karzcino

Województwo:pomorskie
Powiat:słupski
Gmina:Słupsk (wiejska)
Rodzaj obiektu:Zamek

Stan obecny

Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1281 roku z dokumentu nadania własności klasztorowi w Białoboku. Wieś należała wówczas do parafii w Słupsku. W 1389 roku własność Georga Mitzlaffa. W 1523 roku Karzcino składało się z trzech części. Do XVIII wieku należało do różnych członków rodziny Mitzlaff. Imiennie znanymi właścicielami byli: kapitan Bernhard von Mitzlaff, Lorenz von Mitzlaff, Carl Gustaw von Mitzlaff i Georg von Mitzlaff. Z dwóch części w 1774 roku pozostaje folwark, którego właścicielem zostaje major Gönther von Göckingh a właścicielem trzeciej części zostaje w roku 1777. W 1781 roku sprzedaje on całość Johannowi Ernstowi Friedrichowi von Stojentin.
W 1784 roku Karzcino miało 3 folwarki, młyn wodny, 5 rolników, 4 kosetów, 1 kowala i 1 nauczyciela. W 1805 roku wieś przechodzi na własność rodziny von Lettow. W 1830 roku sprzedane zostaje za 38.000 talarów komisarzowi Friedrickowi Ludwikowi von Sprenger. W 1853 roku Karżcino kupuje Adolf von Zitzewitz za 67.000 talarów. W 1882 roku dobra odziedziczył Robert von Puttkamer, od brata swej matki z rodu Sprenger. Po śmierci Roberta majątkiem włada jego syn Bernhard von Puttkamer.
W 1938 roku do majątku należały grunty o powierzchni 1050 ha, w tym 373 ha użytki rolne, 75 ha łąk, 4 ha pastwisk, 570 ha lasów, 31 ha nieużytków, 40 sztuk koni, 160 sztuk bydła, 400 sztuk owiec i 200 sztuk świń.
Po śmierci Berhnarda dobrami zarządzała w latach 1941 - 1945 wdowa po nim, Margarete von Puttkamer.
W marcu 1945 roku wkroczyły wojska radzieckie, które użytkowały dobra przez 3 lata. Około 1950 roku założono tutaj PGR.

Historia

Dwór z pocz. XX w. - W 1882 roku dwór kupił Robert von Puttkamer, po nim zaś majątkiem zarządzał syn Bernard. Od jego śmierci w 1941 roku do czasu nadejścia Rosjan gospodarowała tu wdowa von Puttkamer.

Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1281 roku z dokumentu nadania własności klasztorowi w Białoboku. Wieś należała wówczas do parafii w Słupsku. W 1389 roku własność Georga Mitzlaffa. W 1523 roku Karzcino składało się z trzech części. Do XVIII wieku należało do różnych członków rodziny Mitzlaff. Imiennie znanymi właścicielami byli: kapitan Bernhard von Mitzlaff, Lorenz von Mitzlaff, Carl Gustaw von Mitzlaff i Georg von Mitzlaff. Z dwóch części w 1774 roku pozostaje folwark, którego właścicielem zostaje major Gönther von Göckingh a właścicielem trzeciej części zostaje w roku 1777. W 1781 roku sprzedaje on całość Johannowi Ernstowi Friedrichowi von Stojentin.
W 1784 roku Karzcino miało 3 folwarki, młyn wodny, 5 rolników, 4 kosetów, 1 kowala i 1 nauczyciela. W 1805 roku wieś przechodzi na własność rodziny von Lettow. W 1830 roku sprzedane zostaje za 38.000 talarów komisarzowi Friedrickowi Ludwikowi von Sprenger. W 1853 roku Karżcino kupuje Adolf von Zitzewitz za 67.000 talarów. W 1882 roku dobra odziedziczył Robert von Puttkamer, od brata swej matki z rodu Sprenger. Po śmierci Roberta majątkiem włada jego syn Bernhard von Puttkamer.
W 1938 roku do majątku należały grunty o powierzchni 1050 ha, w tym 373 ha użytki rolne, 75 ha łąk, 4 ha pastwisk, 570 ha lasów, 31 ha nieużytków, 40 sztuk koni, 160 sztuk bydła, 400 sztuk owiec i 200 sztuk świń.
Po śmierci Berhnarda dobrami zarządzała w latach 1941 - 1945 wdowa po nim, Margarete von Puttkamer.

W marcu 1945 roku wkroczyły wojska radzieckie, które użytkowały dobra przez 3 lata. Około 1950 roku założono tutaj PGR.

Opis

Budynek piętrowy z ozdobnym szczytem.

Park

Park założony w 1 poł. XIX wieku w stylu krajobrazowym na planie nieregularnego wieloboku, na początku XX wieku wzbogacany drzewostan. Układ przestrzenny parku zniszczony.
W części północno-zachodniej parku znajduje się budynek mieszkalny, a na południe od niego budynek gospodarczy. Na północ od pałacu istnieje nieregularna przestrzeń trawiasta z pojedynczymi drzewami. Na wschodnim obrzeżu parku znajduje się stok, a poza granicą obecną parku istnieje zarośnięty staw. Na południe od pałacu zwarta o nieczytelnym układzie grupa starodrzewia. Czytelny jedynie ciąg od pałacu do szosy.
Na terenie parku znajduje się około 300 drzew w wieku od 70 do 150 lat. Występują dęby szypułkowe, buki, wiązy, kasztanowiec, jawory, klony, świerki, cyprysiki, buki czerwonolistne i dęby czerwone.

Inne

Obok dworu stoi o wiele bardziej imponująca budowla z przełomu wieku - neogotycki magazyn dworski.

tekst: Mariusz Dolhan 2011

Komentarze

Aby skomentować obiekt, zaloguj się. Jeżeli nie masz jeszcze konta w serwisie, zarejestruj się.

Ten obiekt nie został jeszcze skomentowany.