Borzechowo

Stan obecny

Nie istnieje. Pozostałości fundamentów

Historia

Zamek. Zniszczony przez Szwedów, rozebrany przez Prusaków.

Już w XIII wieku na Wyspie Starościńskiej, na Jeziorze Borzechowskim Wielkim znajdowała się ziemno-kamienna siedziba kasztelańska, w miejscu której Krzyżacy zbudowali potem zamek z basztą. Resztki tych fundamentów dotrwały do czasów obecnych.
Od XVI stulecia, po przebudowaniu i rozbudowie obiektu, mieściła się w nim siedziba starostów polskich. Dlatego wyspę nazwano starościńską. Urok tej wyspy z ruinami docenić można tylko opływając ją wodami jeziora.
Nie opodal wschodniego brzegu na tzw. "Białej Górze" znajdują się resztki drugiego grodziska borzechowskiego, istniejącego tu we wczesnym średniowieczu, zapewne przed przeniesieniem na wyspę.

Opis

Budowla zniszczona, usytuowana była na wyspie o powierzchni 4 ha, w zachodniej części jeziora. Zachowały się nieczytelne fragmenty zamku.

Inne

Wzmiankowane w XIII wieku (1241), Król Polski Zygmunt II August nadał dobra borzechowskie Fabianowi Wojanowskiemu. W roku 1581 staje się siedzibą polskiego starosty (poprzednio podległo starostwu grudziądzkiemu). W okresie od 1772 do 1919 pod administracją zaboru pruskiego.
Po powrocie do Polski na obszarze powiatu starogardzkiego. Podczas okupacji niemieckiej na przełomie stycznia i lutego Niemcy przeprowadzili przez Borzechowo tzw. ewakuacyjny marsz śmierci prawie 500 Żydówek z niemieckich obozów koncentracyjnych. Okupant niemiecki założył w Borzechowie obóz szkoleniowy niemieckiej dziewczęcej organizacji nazistowskiej "BDM" rekrutującej sie przede wszystkim z Niemek sudeckich.