Chojnów - Zamek (pl. Zamkowy)

Stan obecny

Muzeum Regionalne.

Historia

Wiedza na temat zamku jest dość skromna pomimo licznych źródeł pisanych. Dowiadujemy się z nich, że zamek mógł istnieć już w latach 90 tych XIII wieku, konkretne dokumenty z nim związane pochodzą z 1329 roku i 1331 roku. Zamek położony był na południowy zachód od miasta i oddzielony był od niego ciekiem wodnym oraz murem. Dziś z założenia zachował się budynek stanowiący część pałacu renesansowego z portalem zdobionym bogatą kamieniarką. Nad wejściem głównym umieszczono porterowe popiersia pary książęcej Fryderyka III legnickiego oraz jego żony Katarzyny meklemburskiej.
Dziś znajduje się w nim Muzeum Regionalne. W roku 1508 pożar strawił gotycką warownię książąt legnicko- brzeskich. W roku 1510 zawaliła się jedna z wież zamkowych. Na lata 1546- 47 przypada przebudowa średniowiecznego zamku w renesansową rezydencję inicjowana przez Fryderyka III. W prace zaangażowano warsztat włoski osiadły na Śląsku- tak zwany warsztat chojnowski kierowany przez Franciszka Parra. Wojna trzydziestoletnie oraz 1661 rok przyniósł rezydencji zniszczenia wywołane pożarami.
Na początku XVIII wieku rezydencja wciąż była zamieszkana. W roku 1768 nastąpiła częściowa rozbiórka rezydencji. Reszta zabudowań wielokrotnie przekształcana zatraciła swoje pierwotne cechy stylowe. W XIX wieku zabudowania zostały wykorzystane jako siedziby pruskich urzędów. W roku 1831 założenie zostało zakupione przez miasto. Na lata 1957- 59 przypada generalny remont zabudowań i adaptacja ich na cele muzealne. Pierwotne założenie średniowieczne powstało pod koniec XIII wieku lub około roku 1300.

Opis

Założenie miało nieregularny plan zbliżony do trójkąta z krawędzią południową podwójnie załamaną, północną zaokrągloną. Na północy zlokalizowano wjazd a potem budynek bramny. Na północy na zachód od bramy umieszczono cylindryczną wieżę o funkcji bergfriedu.
Zabudowania mieszkalne wypełniły oba południowe naroża założenia. W wieku XIV wzniesiono nowe budynki. W połowie XV wieku nastąpiło gruntowe przekształcenie zamku. Przekształcono wtedy gotycki pałac, powstał nowy dziedziniec w części południowo wschodniej i dostawiona do niego, położona poza murami obwodowymi potężna cylindryczna wieża. Początek XVI wieku to czas zniszczeń i odbudowy w duchu renesansu.