Wędrynia

Stan obecny

W rękach prywatnych, nie zabezpieczony, powoli chyli się ku upadkowi.

Historia

W 1740 r. właścicielem Wędryni był Karol Henryk von Goschuetzki, który przez sześć lat dzierżawił również majątek Dobrodzień. Następnie Wędrynia wraz z Dralinami należała do Adama Henryka von Jordan (1691-1762), starosty powiatu oleskiego. Kolejny właściciel majątku to Ferdynand von Lubowitz. Pozostawił on córkę Annę, która w 1794 r. w Sośnicowicach wyszła za mąż za Antoniego hr. Paczenskiego von Tenczin. Od początku dziewiętnastego stulecia do 1945 r. posiadłość pozostawała w rękach rodu von Reiswitz. Obecnie istniejący pałac, być może w miejscu wcześniejszej rezydencji wzniósł w 1860 r. Johann Gottlieb baron von Reiswitz. Kolejnym właścicielem majątku był jego syn Berthold Alexander (1816-1879). Najbardziej znaną postacią z tej rodziny była córka Bertholda, Valeska von Reiswitz (1849-1926) małżonka Eugeniusza hrabiego von Bethusy-Huc, ważna śląska pisarka z przełomu XIX i XX w.. W 1937 r. jako właściciela rezydencji wzmiankowano Johanna Gottlob Freiherr von Reiswitz i prawdopodobnie był nim do 1945 r.

Opis

Pałac murowany z cegły, potynkowany, podpiwniczony, wzniesiony na planie zbliżonym do litery "C", składa się z trzech skrzydeł, skrzydło centralne dwukondygnacjowe, nakryte dachem siodłowym z wystawkami, skrzydła boczne trzykondygnacjowe, z dachami czterospadowymi. Fasada (elewacja zachodnia) dziewięcioosiowa, z centralnie umieszczonym głównym wejściem, poprzedzonym schodami. Na osi elewacji ogrodowej dwukondygnacjowa przeszklona weranda. Elewacje zachowały ślady dawnych podziałów: boniowanie pasowe pierwszego i drugiego piętra, ostrołukowe otwory okienne w drugiej kondygnacji, wydatny gzyms między pierwszą a drugą kondygnacją i neogotycki gzyms wieńczący. Nad głównym wejściem kartusz herbowy. Układ wnętrz przebudowany. Wnętrza zniszczone przez pożar i późniejszą odbudowę.

Park

Pałac otacza park krajobrazowy z XIX w. W parku dominują drzewa liściaste: dęby szypułkowe, klony, lipy, jesiony, buki oraz robinie. Występują również drzewa iglaste: sosny, żywotniki i świerki. Trzy dęby szypułkowe o obwodach około 600 cm kwalifikują się do objęcia ochroną prawną. W parku zachował się niewielki cmentarz rodziny von Reiswitz., XIX-XX w.

Inne

Zabudowania gospodarcze.