Nowa Jamka

Stan obecny

Własność prywatna - dom mieszkalny.
Obiekt nie podlega ochronie konserwatorskiej

Historia

Dwór z ok. poł. XIX w.
Początki dziejów miejscowości sięgają przełomu XIII i XIV w. Niewiele wiadomo na temat historii majątku w Nowej Jamce. Folwark powstał dopiero w XIX w. Z księgi adresowej z 1905 r. wynika, że posiadłość o pow. 322 ha wchodziła w skład dóbr Dąbrowa. Właścicielem majątku w tym czasie był Konrad von Hochberg. Majątek Nowa Jamka w czasach późniejszych pozostał częścią wspomnianych dóbr, wraz z nimi w 1921 r. i 1937 r. należał do doktora prawa Hermanna zu Solms-Barutha. W 1921 r. posiadłość w Nowej Jamce liczyła 323 ha, a w 1937 r. 338 ha. W 1940 r. majątek w Nowej Jamce został przejęty przez Śląską Spółkę Ziemską, a następnie rozparcelowany. Po 2 wojnie światowej majątek przejął Skarb Państwa Polskiego, a użytkownikiem zostało PGR.

Opis

Budynek murowany z cegły, otynkowany, zbudowany na planie prostokąta, częściowo podpiwniczony, dwukondygnacyjny, pierwotnie posiadał zagospodarowane poddasze i nakryty był dachem naczółkowym wykonanym z dachówki. Od 2 poł. XX w. dwór przeszedł kilka remontów i przebudów, w wyniku których przekształcono jego bryłę a elewacje utraciły detale architektoniczne. Obecnie jest to budynek dwukondygnacyjny, o niesymetrycznym układzie otworów okiennych, pozbawiony jakichkolwiek cech stylowych, przykryty płaskim dachem. W elewacji tylnej zachowany centralny dwukondygnacyjny ryzalit, wsparty ukośnymi szkarpami. Pierwotnie ryzalit był zwieńczony trójkątnym przyczółkiem. Dwór posiadał dwutraktowy układ wnętrz, obecnie prawdopodobnie zmieniony.

Park

Pozostałości parku z XIX w. o pow. około 1,5ha wyznaczają szpalery starych drzew rosnące dookoła wykarczowanej (i zaoranej?) części środkowej.

Inne

Oficyna z poł XIX w. - zamieszkana
Relikty zabudowań gospodarczych z XIX w.

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011