Ciepielowice

Stan obecny

Pałac jest zdewastowany i skazany na całkowitą zagładę. Natychmiastowego remontu wymaga zwłaszcza zniszczony dach nadłącznikiem. Ostatni pożar zniszczył klatkę schodową i cześc dachu. Jeśli nic się nie zmieni, to czeka go los podobny do tego,jaki spotkał większość nieistniejących już budynków dawnych zabudowań podwórza folwarcznego.

Historia

Dwór z ok. 1800 roku, z dobudowanym w XX w. skrzydłem. Pałac w Ciepielowicach, niewielkiej wsi, położonej nieopodal Dąbrowy pod Opolem na północnym obrzeżu Borów Niemodlińskich na naszych oczach zamienia się w ruinę. Rozległy niegdyś, usytuowany w centrum wsi zespół pałacowo-parkowo-folwarczny pochodzi z końca XVIII w. Wówczas to wzniesiono w styluklasycystycznym najstarsze, zachodnie skrzydło pałacu. Inicjatorami jego budowy byli pruski radca sądowy hrabia Franciszek Ksawery von Biedau (1741 – 1792) i jego małżonka Maria Teresa (1761–1843) z Wrocławia, córka administratora wlatach 1772–1779 dóbr biskupich w Środzie Śląskiej.

Opis

Budynek klasycystyczny, połączony sienią ze starszą częścią. Zwrócony frontem ku zachodowi. Murowany i otynkowany, piętrowy.Najstarsze, zachodnie skrzydło pałacu wzniesione na rzucie prostokąta miało zwartą bryłę. Hrabia Hermann zu Solms-Baruth, między 1912 r. a 1926 r. kazał dobudować od strony wschodniej nowe skrzydło, usytuowane prostopadle do skrzydła pierwotnego. Wzniesiono je na planie prostokąta. Obie części połączył łącznik o przekroju elipsy (baszta), w którym znalazło się wejście główne i reprezentacyjną klatką schodową oraz dwa hole (na parterze i piętrze) o wystroju neoklasycystycznym. Niewątpliwą ozdobą łącznika stanowiła drewniana balustrada oraz drewniane dwuskrzydłowe drzwi wejściowe. Herby hrabiego i jego małżonki Anny von Hochberg ozdobiły elewację rezydencji. Przebudowa ta pociągnęła za sobą zmianę całego układu dróg. Główny wjazd do rezydencji przesunięty został w kierunku południowym i prowadził malowniczą bukowo-grabową aleją na teren dziedzińca przed głównym wejściem.

Park

Park z 2 poł. XIX w.
Na początku lat 90. ubiegłego wieku zlikwidowano staw znajdujący się na granicy części rezydencjonalnej z podwórzem, w pobliżu starszego skrzydła pałacu, który wykorzystywany był zimą przez właścicieli jako lodowisko. W sąsiedztwie stawu, po południowej stronie stajni cugowej, a na północ od drogi dojazdowej do zespołu, znajdował się maneż do jazdy konnej na wolnym powietrzu. Obecnie teren ten ma charakter nieużytku. Do części rezydencjonalnej wiedzie odchodząca od szosy krótka aleja dojazdowa obsadzona drzewami.parku krajobrazowym założonym w drugiej połowie XIX w. Park, o powierzchni ok. 1 ha, w obrębie którego zachowały się pozostałości regularnych nasadzeń, ma w zasadzie kształt zbliżony do litery L i rozciąga się na południowy wschód oraz północny wschód od pałacu. W obrębie parku, nieopodal pałacu, znajdowała się niegdyś drewniana woliera na bażanty i kuropatwy, a także wspomniany już staw otoczony szpalerem grabów, do którego schodziło się po stopniach, i w którym znajdowało się miejsce na rozstawienie stolików oraz krzeseł. Było to miejsce wypoczynku,stanowiące odpowiednik altany. Do czasów obecnych zachowały się jedynie porośnięte chwastami pozostałości schodów i murowanych ścian stawu.Granicę dawnego ogrodu wyznaczał zachowany do dziś szpaler grabowy. Na granicy części rezydencjonalnej, w pobliżu drogi polnej pod dębem, znajduje się niewielki pagórek – dawny cmentarz koński
Wcześniej w tym miejscu była prawdopodobnie powozownia koni właścicieli pałacu. Za parkiem i na północny wschód od ogrodów kwiatowych znajdował się niegdyś okólnik dla koni roboczych, przy okólniku usytuowana była stodoła polna oraz
wiata z poidłem dla koni. Niestety, nie zachowała się również większość obiektów podwórzowych, tj. ogrody ze szklarnią, ogrody kwiatowe oraz mała architektura w parku. Po II wojnie światowej na terenie parku kwitła tzw. dzika zabudowa. Zlikwidowano ogród kwiatowy i warzywnik. W latach 60. XX w. przy północnym narożniku folwarku założono sad. W parku do dziś rosną rzadkie okazy dendrologiczne oraz bogaty starodrzew, który tworzą: cis pospolity, buk pospolity, dąb szypułkowy, grab pospolity, jedlica Douglasa, jałowiec wirginijski, kasztanowiec biały, robinia akacjowa, wiąz szypułkowy i żywotnik zachodni.

Inne

Skrócony opis i historia, pochodzi ze strony:
https://www.dladziedzictwa.org/2012/06/29/palac-solms-baruthow-w-ciepielowicach/

Kategorie: Materialne | Tagi:
Ciepielowice,Dąbrowa,Hochberg,pałac,Solms-Baruth,woj. opolskie,Ziegler-Klipphausen | Autor: Fundacja Dla Dziedzictwa