Ciemno - Gnojna

Stan obecny

Własność prywatna

Historia

W Słowniku Geograficznym Królestwa Polskiego znajdujemy takie informacje wg stanu na 1827 rok: Gnojna to wieś i folwark, w której było 8 domów i 75 mieszkańców.. Folwark liczył 513 mórg, e tym grunty orne i ogrody 330 mórg. Budowli murowanych było 3, drewnianych 7, wiatrak i staw. Wieś Gnojna – osad 15 gruntu mórg 66.
Do roku 1916 majątek należał do rodziny Biernackich. W 1916 roku sprzedany został Eugenii z domu Spitzbarth oraz Henrykowi Bieleckiemu. Na terenie majątku istniał dwór murowany z drewnianym , mieszkalnym poddaszem. Dwór stał jeszcze w latach 80 XX wieku , kiedy to został rozebrany. Obok dworu stał spichlerz murowany z kamieni polnych z częściowo ceglanymi narożnikami. Wzniesiony na planie prostokąta, jednoprzestrzenny, podpiwniczony . Na terenie gospodarstwa stały jeszcze obora i mleczarnia – z kamienia oraz ceglana, łukowo sklepiona lodownia. Bieleccy gospodarowali w majątku do lat 40 XX wieku. Podobno w 1945 roku miejscowa ludność doceniająca zasługi Bieleckich nie pozwoliła usunąć ich z dworu. Dopiero kilka lat później po śmierci Eugenii , Henryk przeniósł się do Warszawy gdzie zmarł. W dworze do lat 80 XX wieku gospodarowała Gminna Spółdzielnia Samopomoc Chłopska oraz PGR. W latach 80 dwór wraz z ogrodem i parkiem kupił prywatny właściciel., Rozebrał zniszczony dwór, przebudował spichlerz na budynek mieszkalny a mleczarnię zaadaptowano na stajnię. Posiadłość otoczona została ogrodzeniem - częściowo murowanym. (Jarosław Bochyński)
.

Opis

Dwór wzniesiony na palnie prostokąta. Parterowy, z mieszkalnym poddaszem, kryty niskim dachem dwuspadowym. Murowany z cegły, tynkowany; z drewnianym, odeskowanym i otynkowanym poddaszem. Stropy belkowe z podsufitką. Od północy i południa parter wydzielony dachami pulpitowymi. Ryzalit od północy kryty dachem dwuspadowym. Od strony północno-zachodniej przybudówka z dachem pulpitowym. Od północy wybudowano portyk, wsparty na parze słupów, z tarasem z murowaną balustradą i tralkami. Na narożach poddasza były lizeny, na których na zewnętrznych skrajach nałożone były woluty.

Park

Pozostałości parku z XIX w.