Skatalogowanych zabytków: 11428
Zarejestruj się
Miniatura Zegrzynek
Schody do dworku, zdjęcie ML B
Miniatura Zegrzynek

Zdjęcie archiwalne

Miniatura Zegrzynek
Zdjęcie ML B

Użytkownicy współtworzący opis i dane obiektu

Michał JakobielskiML BJarosław Bochyński

Zegrzynek

Dwór Szaniawskiego

Województwo:mazowieckie
Powiat:legionowski
Gmina:Serock
Rodzaj obiektu:Dwór

Rejestr zabytków

Obiekt:dwór, nr rej.: 1123/198 z 19.11.1959

Stan obecny

Po pożarze pozostały schody i brama wjazdowa. Miejsce dostępne.

Historia

Dwór został wybudowany na początku XIX wieku. Pierwotnie majątek należał do rodziny Wysłouchów by w roku 1880 w drodze małżeństwa przejść w posiadanie rodziny Szaniawskich. Tu w roku 1886 przyszedł na świat wybitny dramatopisarz Jerzy Szaniawski. Z racji zamiłowania obu rodzin do literatury, dwór w swojej historii gościł wielu znakomitych gości między innymi Marię Konopnicką czy Deotymę. W roku 1912 do dworu powrócił Jerzy po zagranicznym pobycie na studiach. W dwudziestoleciu między wojennym dwór w dalszym ciągu był miejscem spotkań polskich literatów. Gościli w nim między innymi Stefan Jaracz i Juliusz Osterwa. W trakcie II Wojny Światowej dwór zarekwirowany przez Niemców cały czas pozostawał wykorzystywany przez okupanta. W roku 1951 dwór, co wyjątkowe w historii Polski, wrócił do swojego przedwojennego właściciela. Jerzy Szaniawski zamieszkał w nim wraz z żoną Wandą z Szadkowskich. Pozostawał w nim aż do śmierci w roku 1970. W roku 1974 dwór wraz z otoczeniem przeszedł jednak na skarb państwa. Majątek został przekazany Instytutowi Doświadczalnemu Ziemniaka w Jadwisinie. Od tej pory dwór, w którym wdowa po pisarzu otrzymała prawo dożywotniego mieszkania stał się niedostępny. W oku 1977 w niewyjaśnionych okolicznościach we dworze wybuch pożar, prawie doszczętnie go trawiąc. Na początku lat 90 powstała inicjatywa odbudowy dworu, która jednak do 2009 roku nie została zrealizowana.

Opis

Dwór drewniany i otynkowany, posadowiony na planie prostokąta, o regularnej bryle, parterowy, podpiwniczony, z mieszkalnym poddaszem przekrytym dachem naczółkowym o połaciach krytych gontem, z symetrycznie rozmieszczonymi facjatkami. Elewacja frontowa 5 osiowa z jednoosiowym czterokolumnowym gankiem toskańskim wieńczony trójkątnym szczytem. Kolumny ganku drewniane i otynkowane. Prostokątne otwory okienne dekorowane profilowanymi opaskami. Układ wnętrz dwutraktowy z sienią na osi, z przejściami do następnych pomieszczeń. Z prawej strony od sieni zlokalizowano salon. Całość utrzymana była w duchu stylu dworkowego.

Park

Pozostałości po parku krajobrazowym, położonym malowniczo nad rzeką.

Komentarze

Aby skomentować obiekt, zaloguj się. Jeżeli nie masz jeszcze konta w serwisie, zarejestruj się.

Ten obiekt nie został jeszcze skomentowany.