Skotniki

Stan obecny

Własność prywatna.

Historia

Pałac z około połowy XIX w., skończony w roku 1863, wybudowany na miejscu wcześniejszego dworu Łuszczewskich. Projekt wykonał architekt Józef Boretti. W roku 1890 pałac został przebudowany najprawdopodobniej na polecenie ówczesnego właściciela majątku Hannibala Roztropowicza według projektu architekta Apoloniusza Pawła Nieniewskiego. Do wybuchu II Wojny Światowej pałac jeszcze paro krotnie zmieniał właścicieli. Po 1945 roku w pałacu ulokowano mieszkania pracownicze miejscowego PGR-u.

Opis

Pałac murowany z cegły i otynkowany, posadowiony na wydłużonym planie, o nieregularnej bryle, złożony z prostokątnej parterowej części oraz piętrowej umieszczonej na planie litery L. Poddasze przekryte dachami dwu i czterospadowymi. Połacie kryte blachą. Na piętrze ryzalit zwieńczony trójkątnym szczytem, poprzedzony czterokolumnowym portykiem toskańskim dźwigającym taras na wysokości piętra. Taras z żeliwną balustradką. Skrajnie po prawej stronie umieszczono czworoboczną wieżę o ściętych narożach, mieszczącą klatkę schodową. Wieża została dekorowana fryzem lombardzkim, wyposażona w trzy kondygnacje otworów okiennych zamkniętych półkoliście oraz kryta spłaszczonym daszkiem. Otwory okienne piętra o zamknięciu łukiem odcinkowym. Na elewacji ogrodowej umieszczono otwarty taras oraz półkolisty parterowy ryzalit, dźwigający balkon na wysokości piętra. Układ wnętrz przekształcony. Całość skomponowana w stylu neorenesansu włoskiego nawiązującym do nieregularnych willi.

Park

Park krajobrazowy z XVIII/XIX w. Przekomponowany w 1860 i 1900 r.

Inne

Stodoła, spichlerz z XIX w.