Seroczyn

Historia

Pałac murowany wybudowany w II połowie XIX wieku dla Wernerów. Wieś wzmiankowana już w I połowie XIV wieku, przechodziła wielokrotnie z rąk do rąk. W XIX wieku należała do Cieszkowskich i do Wernerów. W latach 30 tych XX wieku majątek należał do sukcesorów Edmunda Wernera. Po zakończeniu II Wojny Światowej w pałacu znajdowały się mieszkania prywatne, i funkcjonowały biura Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa.
Zdjęcie autorstwa p. Krzysztofa Drozda. Dziękujemy!

Opis

Pałac murowany z cegły i otynkowany. Utrzymany w duchu neorenesansu. O nieregularnej bryle wzniesiony na wydłużonym planie. Częściowo parterowy, z mieszkalnym poddaszem, podpiwniczony, częściowo piętrowy z obustronnym ryzalitem zwieńczonym trójkątnymi szczytami. Dachu dwuspadowe o szeroko wysuniętych okapach oraz połaciach pobitych blachą. Na elewacji frontowej w części parterowej, centralnie umieszczono trójkątną, zabudowaną sionkę zwieńczoną trójkątnym szczytem. Ryzality części piętrowej zyskały boniowanie narożne, balkonik na wysokości piętra o żeliwnej, cebulastej balustradzie. Okna dekorowane prostymi naczółkami wspartymi na wolutowych konsolkach. Na elewacji bocznej umieszczono czterokolumnowy portyk toskański, podtrzymujący taras pierwszego piętra. Układ wnętrz dwutraktowy z korytarzem pośrodku.

Park

Pozostałości po parku krajobrazowym.

Inne

Oficyna drewniana z 1. poł. XIX w. Spichlerz z 1848 roku, przebudowany w 1962 roku.