Rokotów

Stan obecny

Własność prywatna.

Historia

Dwór został wybudowany w 1 ćw. XIX w. dla rodziny Netrebskich, najprawdopodobniej dla Józefa, radcy stanu Królestwa Polskiego i jego żony Antoniny z Cieciszowskich. W latach późniejszych wielokrotnie zmieniał właścicieli. W roku 1860 majątek przeszedł w posiadanie Józefa Naimskiego i jego żony Józefy z Rudnickich, którzy zainicjowali przebudowę dworu. W roku 1930 dwór nabył Wincenty Koszkowski i to najprawdopodobniej z jego woli w roku 1944 przekształcono elewację ogrodową. W końcu lat 70 podjęto się odbudowy dworu, którą jednak przerwano. Na początku lat 90 tych XX wieku zabytek pozostawał w ruinie.

Opis

Dwór murowany z cegły i otynkowany, posadowiony na planie prostokąta, o regularnej bryle, parterowy, wysoko podpiwniczony, z mieszkalnym poddaszem przekrytym dachem czterospadowym z facjatkami. Elewacja frontowa 9 osiowa z 3 osiowym portykiem wgłębnym złożonym z dwóch skrajnych pilastrów i dwóch kolumn umieszczonych pomiędzy nimi w porządku jońskim. Powyżej umieszczono płaski fryz oraz ścianę attykową o schodkowym obrysie. Na elewacji ogrodowej pozorny ryzalit skomponowany za pomocą czterech uproszczonych półkolumn, poprzedzony otwartym tarasem oraz wieńczony ścianą attykową. Układ wnętrz dwutraktowy z korytarzem rozdzielającym trakty oraz sienią i salonem na osi. Całość skomponowana w duchu klasycyzmu.

Park

Pozostałości po parku krajobrazowym.

Inne

Od południa do dworu dobudowaną nową oficynę, połączoną w dworem za pomocą arkadowej galeryjki. Budynek murowany z cegły i otynkowany, posadowiony na planie kwadratu, piętrowy, wysoko podpiwniczony z poddaszem przekrytym dachem namiotowym o połaciach krytych dachówką. Układ pomieszczeń dwutraktowy. Wystrój elewacji ograniczony do gzymsu między kondygnacyjnego.