Skatalogowanych zabytków: 11364
Zarejestruj się
Miniatura Głuchów
1998, zdjęcie Jarosław Bochyński
Miniatura GłuchówMiniatura GłuchówMiniatura Głuchów

Zdjęcie archiwalne

Miniatura Głuchów

Użytkownicy współtworzący opis i dane obiektu

Michał JakobielskiJarosław Bochyński

Głuchów

Województwo:mazowieckie
Powiat:grójecki
Gmina:Grójec
Rodzaj obiektu:Pałac

Rejestr zabytków

Zespół:pałacowy, k. XVIII-XIX w., nr rej.: 1055/A/74 z 22.05.1974 oraz 51/A z 7.05.1980

Stan obecny

Własność prywatna. Dom w trakcie zarzuconego remontu. Park częściowo zdewastowany, zaniedbany. Obiekt niedostępny, niewidoczny z większej odległości.

Historia

W XVIII wieku Głuchów był własnością Prażmowskich – np. w 1783 roku sędziego ziemskiego czerskiego Franciszka Prażmowskiego. W początku XX wieku w rękach Jeleniewskich, ( w 1909 roku Romana Jeleniewskiego) , a następnie Krzymuskich. Pałac został wybudowany na początku XX wieku dla rodziny Krzymuskich. W latach 30 tych XX wieku należał do rodziny Noskowskich. Ostatnim prywatnym właścicielem była rodzina Kowerskich. W czasie II WŚ był tu szpital polowy. Po wojnie majątek znacjonalizowano i przeznaczono na przedszkole oraz szkołę - adaptacja w 1946 roku. W 1956 roku przeprowadzono remont i doprowadzono wodę i kanalizację. W 1984 roku przeprowadzono remont generalny wnętrz i wymianę pokrycia dachowego. W 1985 roku otynkowano budynek. W 1997 roku pałac przeszedł ręce samorządu. Następnie trafił w ręce prywatne. 12 września 2011 roku podjęto się prac remontowych, aby przystosować pałac do pełnienia funkcji hotelowej - przed tą datą jego stan zachowania określany był na "dobry". 11 września 2013 roku doszło do pożaru pałacu, konstrukcja dachowa niemal doszczętnie spłonęła a sufit pierwszego piętra częściowo się zawalił. (Jarosław Bochyński 2023)

Opis

Pałac murowany z cegły, otynkowany, posadowiony na planie prostokąta, piętrowy, podpiwniczony z mieszkalnym poddaszem przekrytym czterospadowym dachem o połaciach z blachy. Elewacja frontowa 9 osiowa z dwoma skrajnymi osiami w formie lekko wysuniętych przed lico ściany ryzalitów. Na osi środkowej parterowy przedsionek z wejściem głównym podtrzymujący taras pierwszego piętra z żeliwną balustradą. Na elewacjach bocznych prostokątne przebudówki z dodatkowym wejściem i tarasem. Na elewacji ogrodowej umieszczono rozległy taras z wejściem do parku. Przed elewacją ogrodową okazały podjazd. Układ wnętrz dwutraktowy z sienią na osi. W niej schody prowadzące na piętro. Całość utrzymana w duchu neorenesansu z motywami rodzimymi. Motywami typowo polskimi jest attyka oraz szczyt wieńczący oś środkową o falistej linii. W wystroju elewacji opaski okienne oraz gzymsy.

Park

Od południa zachowały się resztki parku krajobrazowego ze stawami.

Inne

- młyn wodny drewn. z k. XIX w.

Zdjęcia z 1998 roku - Kinga Adamiak

Komentarze

Aby skomentować obiekt, zaloguj się. Jeżeli nie masz jeszcze konta w serwisie, zarejestruj się.

Ten obiekt nie został jeszcze skomentowany.