Skatalogowanych zabytków: 11364
Zarejestruj się
Miniatura Główczyn
2014, zdjęcie Zbyszek G
Miniatura GłówczynMiniatura GłówczynMiniatura GłówczynMiniatura GłówczynMiniatura GłówczynMiniatura GłówczynMiniatura Główczyn

Użytkownicy współtworzący opis i dane obiektu

Zbyszek GJarosław Bochyński

Główczyn

Województwo:mazowieckie
Powiat:płocki
Gmina:Mała Wieś
Rodzaj obiektu:Dwór

Rejestr zabytków

Park:nr rej.: A-2 z 24.08.1976

Stan obecny

Budynek w dobrym, stanie, zamieszkały. Widoczne pozostałości parku (aleja dojazdowa) .

Historia

Pierwsze informacje dotyczące Główczyna (d. Główczyno) pochodzą z początku XVIII wieku. Główczyn należał wtedy do rodziny Główczyńskich. Od Główczńskich dobra kupuje kasztelan Franciszek Nakwaski. W 1827 roku Główczyn wieś i folwark należący do dóbr Nakwasin liczył 6 domów i 64 mieszkańców. W 1881mroku jest tu 21 domów, 163 mieszkańców i cegielnia. Było tu 610 morgów ziemi ornej i 20 morgów nieużytków. W1867 roku Główczyn zostaje wydzielony z dóbr Nakwasin i przechodzi na własność rodziny Smoleńskich. W początkach XX wieku Główczyn był własnością Karczewskich, w tym w 1909 roku Zdzisława Karczewskiego. W roku 1909 Główczyn kupuje Leon Chabowski. Buduje po 1918 roku obecnie istniejący dwór. W latach 1909-1939 Główczyn i Murkowo stanowią jedną jednostkę gospodarczą liczącą łącznie 32 włóki. Po II WŚ majątek zostaje rozparcelowany. A w Główczynie na 20 ha powstaje spółdzielnia produkcyjna. Po rozwiązaniu spółdzielni folwark i ziemie przejmuje Kółko Rolnicze – w folwarku powstaje ośrodek maszynowy a ziemię wydzierżawiono (potem częściowo sprzedano) okolicznym rolnikom. W dworze zainstalowała się Gminna Rada Narodowa. W wyniku zmian administracyjnych Urząd Gminy przeniósł się do Małej Wsi a w dworze zlokalizowano Urząd Pocztowy i punkt lekarski. Aktualnie mieszkania i świetlica (?) (Jarosław Bochyński 2023)

Opis

Dwór murowany z cegły i otynkowany, posadowiony na planie prostokąta, podpiwniczony, parterowy z mieszkalnym poddaszem przekrytym dwu spadowym dachem o połaciach z blachy. Elewacja frontowa 7 osiowa z wydatnym ryzalitem umieszczonym na osi środkowej. Ryzalit zabudowany, z otworem zwieńczonym łukiem koszowym i zwornikiem. Po obu jego stronach pionowe nisze zamknięte półkoliście. Całość zwieńczona trójkątnym szczytem dźwigającym dwuspadowy daszek. Na elewacjach bocznych znajdują się 3 okna zamknięte półkoliście. Całość zakomponowana w duchu zmodernizowanego renesansu. Wystrój elewacji w postaci opasek okiennych i gzymsów nad okiennych, gzymsu kordonowego. W latach 70. Dobudowano do elewacji tylnej niską przybudówkę mieszczącą wejście do 2 pomieszczeń traktu tylnego i pokryto dach blachą.

Park

W okresie międzywojennym , po wybudowaniu dworu Chabowski wykorzystując pozostałości starego parku (aleja kasztanowców) złożył ogród dworski połączony z sadem i warzywnikami. Od strony szosy Płock-Wyszogród poprowadzono aleję obsadzoną topolami. Przed dworem urządzono podjazd z kolistym gazonem . Podjazd otoczono żywopłotami. Wokół dworu, pomiędzy istniejącymi kasztanowcami i jesionami posadzono świerki zwykłe i srebrzyste. Pomiędzy dworem i stawami funkcjonował ogród ozdobny. Część wschodnia, pomiędzy dworem i folwarkiem użytkowana była jako warzywnik. W części zachodniej był sad. Granice ogrodu obsadzone były częściowo drzewami z przewagą jesionów. Na tyłach dworu zachowała się dawna piwnica.(Jarosław Bochyński 2023)

Inne

Źródła:
Karta zabytku, ewidencja parku
Zdjęcia z 1977 roku - Maria Wydżga. Zdjęcia z 1978 roku - Joanna Gajewska

Komentarze

Aby skomentować obiekt, zaloguj się. Jeżeli nie masz jeszcze konta w serwisie, zarejestruj się.

Ten obiekt nie został jeszcze skomentowany.