Falenty

Historia

Historia pałacu sięga XVII wieku, kiedy to pierwszą siedzibę wybudował tu Zygmunt Opacki. Był to barokowy pałacyk niewielkich rozmiarów. Posadowiony w ładnej okolicy a niedaleko Warszawy był odwiedzany przez polskich króli. Opaccy utracili majątek w 1698 roku. Przez następne stulecie zmieniał on wielokrotnie właścicieli, był niszczony w wyniku działań wojennych, w 1710-17 odbudowany, by w końcu za sprawą nowego właściciela Piotra Fergussona- Teppera młodszego zostać zmodernizowanym, przebudowanym na modłę klasycystyczną. Przebudowy dokonał saksończyk z pochodzenia Szymon Bogumił Zug. W wyniku działań wojennych w 1809 roku pałac znów doznał znacznych zniszczeń, ale zdołano go jednak przywrócić do dawnej postaci. W 1845 roku został zakupiony przez Marię z Tyzenhauzów i jej męża Aleksandra Przeździeckiego. Ich ingerencja w kształt pałącu doprowadziła go do dzisiejszej formy. Dobudowany wtedy 4 wieże w narożnikach, piętrowy ryzalit, oraz oficynę połączoną galeryjką z głównych korpusem pałacu. Projekt przygotował Franciszek Maria Lanci. Do II Wojny Światowej pałac przetrwał w niezmienionym kształcie. Podczas okupacji pełnił funkcję domu wypoczynkowego gestapo. Po jej zakończeniu był ośrodkiem szkoleniowym NIK-u oraz Rady Państwa. Po 1964 roku przekazano go Instytutowi Melioracji i Użytków Zielonych. Dziś budynek jest również siedzibą Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Rozwoju Regionalnego.

Opis

Piętrowy pałac, posadowiony na planie prostokąta z dostawionymi oficynami po obu stronach korpusu oraz czterema wieżami w jego narożach. Murowany z cegły, podpiwniczony z poddaszem przekrytym czterospadowym dachem o połaciach z blachy. Na elewacji frontowej 11 osiowej, umieszczono centralnie parterowy, czterokolumnowy, obudowany portyk. Nad nim w części piętra ryzalit pozorny z czterema pilastrami korespondującymi z kolumnami portyku, zwieńczony trójkątnym szczytem. Na elewacji ogrodowej piętrowy wysunięty przed lico ściany czterokolumnowy portyk joński, na piętrze przeszklony i pełniący funkcję werandy, zwieńczony trójkątnym szczytem. Boczna oficyna połączona jest z korpusem arkadową galeryjką.

Park

Park krajobrazowy był wielokrotnie przebudowywany. Z czasów ostatniej przebudowy zachowała się oranżeria oraz neogotycka brama wjazdowa.

Inne

Zabudowania gospodarcze z 1800 roku.
Oficyna
Oranżeria