Skatalogowanych zabytków: 11364
Zarejestruj się
Miniatura Budziszyn
M. E. Wojciechowscy
Miniatura BudziszynMiniatura BudziszynMiniatura Budziszyn

Użytkownicy współtworzący opis i dane obiektu

Michał JakobielskiJarosław Bochyński

Budziszyn

Województwo:mazowieckie
Powiat:grójecki
Gmina:Chynów
Rodzaj obiektu:Dwór

Rejestr zabytków

Zespół:dworski z XIX w., nr rej.: 168/A/58 z 8.12.1958 oraz 35/A z 26.04.1980

Stan obecny

Dwór w remoncie (2008). Park zdziczały. Obiekt niedostępny, widoczny z większej odległości. Własność prywatna.

Historia

Dwór został wybudowany na polecenie Franciszka Komierowskiego. Inicjatywa poparta była przez dyrektora budowli wojskowych w Warszawie Wilhelma Henryka Mintera. Około roku 1880 dwór został przebudowany za sprawą nowych właścicieli Tschirschnitzów. W wyniku przebudowy we dworze pojawiły się motywy neogotyckie w postaci ostrołukowych okien ujmujących z obu stron wejście główne. Czterokolumnowy portyk, niezbyt udany w proporcjach, w wielkim porządku, zdradzający architekta amatora, być może właściciela dworu datuje się na okres między wojenny. Miejscowość w wieku XVIII i pierwszej połowie XIX wieku pozostawała własnością fundatorów dworu. Franciszek Komierowski dziedzic majątku w 1825 roku był sędzią pokoju powiatu czerskiego. W roku 1852 dwór przeszedł w posiadanie rodziny Karskich, w 1857 roku Ciechomskich, później Tschirschnitzów, od 1899 Lwa Jasińskiego, później Anny Tyczyńskiej. W latach 20 tych XX wieku majątek należał do Teodor Załuski a wielkość ziem wynosiła 154 hektary. Obecnie dwór pozostaje własnością prywatną i jest remontowany.

Opis

Dwór murowany z cegły i otynkowany, posadowiony na planie prostokąta, o regularnej bryle. Parterowy, wysoko podpiwniczony, z mieszkalnym poddaszem nakrytym wysokim dachem naczółkowym. Połacie kryte dachówką ceramiczną. Elewacja frontowa 9 osiowa z 3 osiowym, piętrowym ryzalitem umieszczonym centralnie, poprzedzony czterokolumnowym portykiem w wielkim porządku, zwieńczonym trójkątnym szczytem. Portyk z gładkimi trzonami kolumn oraz zmodernizowanymi, geometrycznymi kapitelami. Na elewacji ogrodowej płytki piętrowy ryzalit, zwieńczony schodkowym szczytem z zaznaczoną datą budowy- rok 1825. Wystrój elewacji ograniczony do boniowanie narożnego gzymsu podokiennego przebiegającego przez całą szerokość elewacji oraz profilowanego gzymsu koronującego. Całość skomponowana w duchu neoklasycyzmu z elementami neogotyku. W otoczeniu znajdują się pozostałości parku, obecnie mocno zdziczałe.

Park

Park.

Komentarze

Aby skomentować obiekt, zaloguj się. Jeżeli nie masz jeszcze konta w serwisie, zarejestruj się.

Ten obiekt nie został jeszcze skomentowany.