Skatalogowanych zabytków: 11364
Zarejestruj się
Miniatura Błędów
Zdjęcie Napoleon 2009

Użytkownicy współtworzący opis i dane obiektu

Michał Jakobielski

Błędów

Województwo:mazowieckie
Powiat:grójecki
Gmina:Błędów
Rodzaj obiektu:Dwór

Rejestr zabytków

Zespół:pałacowy, 2 poł. XVIII/XIX w., nr rej.: 463/A/62 z 23.03.1962 oraz 29/A z 25.04.1980

Stan obecny

Po domu pozostały fundamenty. Oficyny w ruinie. Park zdziczały. Obiekt niedostępny, oficyny widoczne z większej odległości.

Historia

Dwór powstał na początku XIX wieku z fundacji rodziny Walickich. Projektantem został przypuszczalnie Fryderyk Albert Lessel, architekt pracujący dla rodziny Walickich w pałacu w pobliskiej Małej Wsi. Obiekt mógł powstać na miejscu starszego dworu. Inna hipoteza mówi, że powstał on na nowym miejscu a stary dwór sytuuje w pobliżu stawu, gdzie w dwudziestoleciu między wojennym odkryto pozostałości drewnianej zabudowy. Waliccy są kolejnym rodem po Błędowskich herbu Półkozic, którym wieś zawdzięcza swą nazwę. Pierwsza wzmianka pisana o Błędowie pochodzi z początków XV wieku. Potem dobra te przechodziły w posiadanie innych rodów, by w między czasie trafić pod opiekę fundatorów dworu. Waliccy nie cieszyli się długo z nowej posiadłości. Już po śmierci Józefa Walickiego, jego spadkobiercy wystawili majątek błędowski na licytacje by przeszedł znów pod opiekę zmieniających się właścicieli. Taki stan rzeczy utrzymywał się do zakończenia II Wojny Światowej kiedy to obiekt bez odpowiedniej opieki zaczął popadać w ruinę. W latach późniejszych do zagospodarowania obiektu przymierzał się Uniwersytet Warszawski, potem Prokuratura Generalna. Wtedy też obiekt rozebrano do fundamentów celem jego rekonstrukcji. Na takie plany zabrakło jednak funduszy i obiekt przestał istnieć.

Opis

Dwór wchodzi w skład większego założenia rezydencjonalnego. Usytuowany na osi dziedzińca, ograniczonego z dwóch stron pawilonami mieszkalno- gospodarczymi. Parterowy budynek wyposażony w dwa portyki umieszczone na jego osi. Portyk od strony ogrodu znacznie wysunięty przed lico elewacji, o zaokrąglonym kształcie; portyk od frontu- czterokolumnowy, toskański, dźwigający taras pierwszego piętra, zwieńczony schodkowym frontonem. Architektura oszczędna w dekoracji, kubiczność brył, zgeometryzowanie detalu. Układ wnętrz tradycyjny- dwutraktowy z sienią na osi, dekoracje wnętrz powściągliwe- ograniczone do drobnej sztukaterii. Pawilony boczne reprezentują podobny typ architektury.

Park

Park.

Inne

Cztery pawilony z 1800 roku.

Komentarze

Aby skomentować obiekt, zaloguj się. Jeżeli nie masz jeszcze konta w serwisie, zarejestruj się.

Ten obiekt nie został jeszcze skomentowany.