Bielice

Stan obecny

Nie istnieje.
Częściowo spalony, potem rozebrany.

Historia

Pierwsza wzmianka historyczna dotycząca Bielic pojawia się w Katalogu Zabytków Sztuki – „urodzony w roku 1755 właściciel Bielic Leon Bielicki jest generałem-majorem ziemi sochaczewskiej”. To źródło podaje też , że dwór zbudowali Biliccy w pierwszej połowie XIX wieku. Dwór był modrzewiowy, konstrukcji zrębowej, oszalowany, parterowy, na planie wydłużonego prostokąta. Od frontu ganek o czterech słupach, zwieńczony trójkątnym szczytem. Dach naczółkowy z facjatami (opis wg stanu z początku lat 70).
W wieku XX majątek Bielice należał do książąt Woronieckich. Ponoć (wg ustnych przekazów) przez pewien czas mieszkał tu jakiś kuzyn Sienkiewicza natomiast Woronieccy weszli w posiadanie sąsiedniego majątku Jeżówka poprzez małżeństwo Korybuta Woronieckiego z panną Łuszczewską. Ich synów, Pawła i Michała, uczył Henryk Sienkiewicz, okresowo zatrudniony i zamieszkujący w dworku.
W okresie międzywojennym wnuczka Korybuta Woronieckiego wyszła za mąż za Kumanowskiego – administratora majątku. . Dla ich córki Teofili Marii w przydworskim parku urządzono „ogród rajski” czyli plac zabaw. W okresie międzywojennym przebudowana została północna część dworu – fragment konstrukcji drewnianej zastąpiono murowaną i umieszczono tak pomieszczenie sanitarne.
W czasie IIWS mieścił się tu szpital niemiecki.
Po wojnie majątek przejął PGR . Park powolutku sobie niszczał. W dworze umieszczono mieszkania. W roku 1968 spłonął dach. Budynek wyremontowano 1969 i zaczęto trochę dbać o park )nowe nasadzenia w latach 1976-77. (Jarosław Bochyński)

Opis

Dwór modrzewiowy, konstrukcji zrębowej, oszalowany, parterowy, na planie wydłużonego prostokąta. Od frontu ganek o czterech słupach, zwieńczony trójkątnym szczytem. Dach naczółkowy z facjatami kryty papą (opis wg stanu z początku lat 70).(JB)

Park

Park z XIX w.