Stryszów

Stan obecny

Oddział Zamku Królewskiego na Wawelu.

Historia

Dwór zbudowany zapewne w końcu XVI w. Budynek ów był chyba obronnym, co można wnioskować po jego planie, który zachował się do dziś, a także po fakcie, że kilka pobliskich dworów w tym okresie miało charakter warowny. W 1739 roku wieś uległa pożarowi, podczas którego spłonął także dwór. Pozostały tylko kamienne fundamenty, na których ówczesny właściciel Stryszowa, Kazimierz Wilkoński, postawił drewniane piętro. Na jednej z belek na parterze zachował się napis: Renovatum A.D. 1741. W ten sposób dwór obronny zmienił się w dość okazałą, barokową, szlachecką rezydencję wiejską, którą około poł. XIX w. nieco przerobił Julian Gorczyński. Po II wojnie światowej jej użytkownik - Państwowe Gospodarstwo Rolne - doprowadził dwór do dewastacji. W 2 poł. lat 50 XX w. przeprowadzono gruntowny remont konserwatorski dworu.

Opis

Budynek barokowy. Północna, kwadratowa część dworu składa się z parteru (ze względu na wzniesienie terenu pełniącego rolę piwnic) i piętra oraz podpiwniczonej, piętrowej części południowej, postawionej na planie prostokąta. Ściany parteru zbudowane z łamanego piaskowca, stanowią pozostałość dawnego dworu. Trzy ściany piętra: wschodnia południowa i zachodnia, okolone są drewnianym gankiem, z ozdobnymi balaskami i profilowanymi słupami, wspierającymi szeroki okap. Całość nakryta jest dachem czterospadowym. Ściany i pułapy niektórych sal ozdobione są barokową polichromią. W jednej z sal piętra znajduje się klasycystyczny kominek, w innej mieściła się dworska kaplica.

Inne

Po wschodniej stronie dworu wznosiła się kiedyś piętrowa oficyna. Po zachodniej stronie drogi do Barwałdu stoją zabudowania gospodarcze dawnego folwarku.