Skatalogowanych zabytków: 11364
Zarejestruj się
Miniatura Prochowice
Zdjęcie Napoleon 2010
Miniatura ProchowiceMiniatura ProchowiceMiniatura ProchowiceMiniatura ProchowiceMiniatura ProchowiceMiniatura ProchowiceMiniatura ProchowiceMiniatura ProchowiceMiniatura ProchowiceMiniatura ProchowiceMiniatura ProchowiceMiniatura ProchowiceMiniatura ProchowiceMiniatura ProchowiceMiniatura ProchowiceMiniatura ProchowiceMiniatura ProchowiceMiniatura ProchowiceMiniatura ProchowiceMiniatura ProchowiceMiniatura ProchowiceMiniatura ProchowiceMiniatura ProchowiceMiniatura ProchowiceMiniatura ProchowiceMiniatura ProchowiceMiniatura Prochowice

Zdjęcie archiwalne

Miniatura Prochowice
Zdjęcie Bogdan Adler

Prochowice

Parchwitz

Województwo:dolnośląskie
Powiat:legnicki
Gmina:Prochowice
Rodzaj obiektu:Zamek

Rejestr zabytków

Zespół:zamkowy
Obiekt:zamek ?stary? , nr rej.: 263 z 27.04.1951
Park:nr rej.: 462/L z 17.07.1976

Stan obecny

Ruiny. Prowadzone są prace remontowe. Niedostępne do zwiedzania..

Był restaurowany w latch 1835 i 1905. W drugiej połowie lat 30. mieścił się w nim ośrodek wychowawczy dla młodzieży Landjahrlager. W 1945 - uszkodzony. Od 1960 r. były prowadzone prace remontowe.  Od 2000r - w rękach prywatnych .

Historia

Założenie zamkowe wznosi się na lewym brzegu Kaczawy, około 100 m na północny-zachód od miasta. Początki zamku sięgają przełomu XIII i XIV wieku a za jego fundatorów uznaje się panów von Parchwitz. Zamek został wybudowany w miejscu starszego grodu. Pod koniec XIV wieku zamek na krótko przeszedł w posiadanie książąt legnickich a później należał do von Zedlitzów. W XVI wieku średniowieczny zamek przeistoczył się w renesansową rezydencję. Obronność zamku została zachowana poprzez budowę zewnętrznych fortyfikacji w formie obwodu bastejowego. Zbudowano również kaplicę. W latach 1548-50 pracami budowlanymi kierował budowniczy Hans Lindener. W latach 1580-1582 średniowieczne założenie zostało rozbudowane o nowe skrzydło wschodnie. W XVI wieku posiadłość kilkakrotnie zmieniała właścicieli i należała kolejno do: feldmarszałka Hansa von Oppersdorfa, Piastów legnickich (1564-1568) i rodziny Schoenaichów. Od końca XVI wieku do 1675 roku zamek ponownie przeistoczył się w siedzibę książęcą. W roku 1612 zamek został zajęty przez wojska szwedzkie. Później zamek znów przechodził z rąk do rąk. Należał do Habsburgów, w latach 1742-1820 Hohenzollernów, później do wielu innych rodzin. W roku 1945 zamek uległ fragmentarycznym zniszczeniom w wyniku działań wojennych. Do dziś zachował się zasadniczy układ przestrzenny założenia i większość zasadniczych elementów. Zamek jest doskonałym przykładem przeobrażeń średniowiecznej warowni w renesansową rezydencję. W roku 1960 rozpoczęły się prace konserwatorskie, które trwają do dziś.

Opis

Pierwotne założenie posadowione była na planie prostokąta o wymiarach 26/38 m. Przy kurtynie północnej wznosił się trójkondygnacyjny, podpiwniczony dom na planie prostokąta (10/25 m) z dwoma pomieszczeniami na każdej kondygnacji, budowany z cegły. Wejście na piętro umieszczone był w elewacji i dostęp do niego umożliwiony był dzięki drewnianymi schodkami prowadzącymi z dziedzińca. Schodki prowadziły również na ganek obronny obiegający cały dziedziniec. Mury obwodowe sięgały 11 m wysokości. Brama wjazdowa poprzedzona mostem zwodzonym ponad fosą otaczającą całe założenie ulokowana była w kurtynie południowej. Brama flankowana była od zachodu czworoboczną wieżą sięgającą 30 m wysokości. Wieża posadowiona była na planie prostokąta wymiarów (7,4/8 m). Przebudowa z 1540 roku prowadzona przez von Zedlitzów doprowadziła do wzniesienia w południowo-wschodnim narożu założenia kaplicy oraz prostopadłego do niej budynku. Elewacja południowa zwieńczona została attyką- hipotetyczne dzieło warsztatu Parrów. Na lata 80 te XVI przypada rozbudowa prowadzona przez Fabiana von Schoenaicha. W jej wyniku powstało pałacowe skrzydło wschodnie o trzech kondygnacjach posadowione na planie prostokąta o wymiarach 10/43 m. Na zachodniej elewacji umieszczono ryzalit zwieńczony późnorenesansowym szczytem. Zburzono średniowieczny budynek wschodni i zachodni odcinek muru obronnego. Powstało nowy obwód murów obronnych umieszczony na zewnątrz, nieznacznie niższy, z bastejami na osiach kurtyn i bramą od południa. Brama zyskała renesansowy wystrój. Wnętrza również zmieniły wystrój a elewacji zyskały pseudo boniowania oraz dekorację sgraffitową. W XVII wieku powstały zewnętrzne wały ziemne z narożnymi bastejami. Początek XX wieku wiąże się z generalną restauracją założenia prowadzoną przez właściciela von Strachwitza. Do naroża skrzydła wschodniego dostawiono nowy pawilon mieszczący salę jadalną. Na południe od założenia ulokowane jest przedzamcze sięgające swym rodowodem średniowiecza ale rozwinięte dopiero w okresie nowożytnym. Dziś w jego obrębie wznoszą się zachowane budynki gospodarcze oraz mieszkalne pozbawione wyraźnych cech stylowych. Na północ od założenia istnieje park.

Park

Park, (XVII) 4 ćw. XIX w.

Inne

Teren obiektu i jego wnętrza - niedostępne . Można podziwiać go z otaczających go wałów w parku . W pobliżu zabudowania gospodarcze - zamieszkiwane i wykorzystywane przez niewielkie firmy .

Komentarze

Aby skomentować obiekt, zaloguj się. Jeżeli nie masz jeszcze konta w serwisie, zarejestruj się.

Ten obiekt nie został jeszcze skomentowany.