Biecz

Historia

Wczesnośredniowieczny gród kasztelański został położony 500 metrów na południowy zachód od dzisiejszego miasta. Wzgórze o stromych zboczach położone jest nad korytem rzeki. Pierwsze, na poły amatorskie prace badawcze zostały przeprowadzone w latach 1876- 77 przez Tomasza Salamona. Zostały wtedy odsłonięte nikłe pozostałości po zamku. Późniejsze prace archeologiczne prowadzone były w latach 50 tych i 60 tych XX wieku. Pierwsze źródło pisane pochodzące z 1184 roku potwierdza istnienie w tym czasie grodu kasztelańskiego. Dopiero od 1243 w dokumentach pisanych pojawiają się kasztelanowie bieccy.
W roku 1306 majątek przeszedł w posiadanie biskupa Jana Muskaty w zamian za oddaną królowi Wacławowi II wieś Kamienicę, która w latach późniejszych przekształciła się w miasto Nowy Sącz. Biskup niedługo cieszył się władaniem nad zamkiem gdyż wkrótce po jego przejęciu został zdobyty przez Węgrów a w latach późniejszych stał się domeną królewską. Z roku 1348 roku zachował się dokument wymieniający pierwszego burgrabiego zamku. W roku 1475 na polecenie Kazimierza Jagiellończyka zamek, w nie do końca wyjaśnionych okolicznościach został zburzony. Od XIV wieku w obrębie miasta istniał dwór królewski, w latach późniejszych dwukrotnie zmieniający swą lokalizację. Dwory te najprawdopodobniej nie miały charakteru wybitnie obronnego.
Pewnie brak konieczności utrzymywania i rozbudowywania starszego zamku znajdującego się na wzgórzu obok miasta, był powodem decyzji króla o jego rozbiórce. Z roku 1502 pochodzi dokument z zezwoleniem Aleksandra Jegiellończyka dla wójtów bieckich, mówiący o rozebraniu pozostałości starej warowni. Murowany zamek powstał najprawdopodobniej na przełomie XIII i XIV wieku na miejscu wcześniejszego grodu, którego istnienie przypada na okres XI i XIII wieku. Układ przestrzenny odtworzony został na podstawie prac wykopaliskowych prowadzony w 1877 roku. Zamek o prostokątnym założeniu, otoczony murem obwodowym.
W narożniku północno zachodnim założenia umieszczona była cylindryczna wieża o obwodzie około 10 metrów. Wewnątrz założenia znajdowały się dwa prostokątne budynki dostawione do muru obwodowego. Na zewnątrz muru obwodowego znajdował się jeszcze jeden prostokątny budynek.