Glisno

Stan obecny

Własność Ośrodka Doradztwa Rolniczego. W pałacu mieści się hotel, są organizowane szkolenia, przyjęcia oraz wystawy i imprezy plenerowe.

Historia

Pałac, letnia rezydencja, zostaje wzniesiony w Gliśnie w 1793 r. dla Friedricha von Posera. Następny właściciel dokonuje rozbudowy obiektu przekształcając letnią rezydencję w uzdrowisko (lata 20-ste XIX w.). Pałac w roku 1837 przechodzi w ręce Israela Mosesa Henocha, który również go przebudowuje dodając do elewacji bocznych dwa pseudoryzality, zaś kopuła przykrywająca centralny ryzalit zostaje zwieńczona Gwiazdą Dawida. Budynek przekształcono w luksusowe kasyno z hotelem. W 1857 r. majątek przechodzi w ręce Hansa Karla von Wartenberg, który dostosowuje pałac do potrzeb rezydencji rodzinnej. Na początku XX w. Wartenbergowie rozbudowują pałac. Od strony elewacji północno ? zachodniej zostaje dostawione nowe skrzydło, do fasady taras z balustradą i nowe schody, a od elewacji ogrodowej ryzalit z kolumnowym portykiem. Wymieniono pokrycie dachowe. Po 1945 r. pałac wraz z całym majątkiem przechodzi w zarząd PGRu i w latach 1968-1972 zostaje wydzierżawiony Kaliskiej Fabryce Pluszu i Aksamitu. Przeprowadzono generalny remont dostosowując budynek do potrzeb ośrodka kolonijnego. W 1978 r. pałac w Gliśnie przechodzi w ręce Ośrodka Doradztwa Rolniczego i pełni funkcje ośrodka szkoleniowo - wypoczynkowego.

Opis

Pałac klasycystyczno-eklektyczny, nawiązujący do architektury pawilonów ogrodowych wznoszonych w XVIII w. na terenie Saksonii i Brandenburgii, założony na planie podłużnego, wąskiego prostokąta, dziewiętnastoosiowy, parterowy, z użytkowym poddaszem przykrytym dachem mansardowym z lukarnami o wolutowych spływach i wystawkami okiennymi. Elewacje dłuższe z trzema wejściami i szesnastoma oknami. Na osi budynku owalna sala nakryta cebulastym hełmem kopułowym. W ryzalitach umieszczono wejścia do budynku, w elewacji frontowej poprzedzone tarasem z rzeźbami, zaś w elewacji tylnej kolumnowym portykiem, z niszami bocznymi, zwieńczonym dekoracyjną balustradą. W niszach również ustawiono rzeźby. Wejścia boczne ozdobione pseudoryzalitami zaznaczonymi boniowaniem w tynku, poprzedzone schodami. Detal architektoniczny budynku to gzyms cokołowy i koronujący oraz boniowanie na odcinkach ryzalitów.

Park

Park krajobrazowy w stylu angielskim, z końca XIX w. z okazałymi dębami. W parku romantyczna ruina z 1 poł. XIX w. oraz mauzolea rodzin von Wartenberg, von Marwitz i Henoch.

Inne

Oficyna z przełomu XVIII i XIX w. wchodząca w skład zespołu pałacowego.
Kościół klasycystyczny z roku 1837
Pawilon parkowy ? sztuczna ruina.
Mauzoleum.


tekst: koci pazurek 2010