Zgniłe Błoto

Stan obecny

Do wybuchu II wojny światowej działało tu gospodarstwo rolne nastawione na uprawę zbóż i hodowlę ryb – do dziś znajduje się tu duży zespół stawów hodowlanych.
Po 1945 r. dobra upaństwowiono – przejęło je Państwowe Gospodarstwo Rolne w Nakielnicy. Od 1993 r. dwór dzierżawi wnuk Stefana Zuchowicza – Krzysztof Zuchowicz.
Całkiem nowe wiadomości. W 2 lata odrestaurowano dworek, wygląda pięknie. Lata 2019 - 2021. Przeznaczony jest jako obiekt biznesowo-szkoleniowy.
Na obszarze wokół stawów krąży stado lam. Niedługo dostępne dla obywateli.

Historia

Dobra w Zgniłym Błocie należały do znanej rodziny Wężyków. W 1832 r. Od Marii Wężyk zakupił te dobra Jan Lebelt, który postanowił wybudować dwór . Został on zbudowany w 1844 r. w stylu klasycystycznym przez Jana Lebelta i Ludwikę z Prylińskich Lebelt, według projektu jej brata – Wilhelma Lebelta.
W 1932 r. tutejszy majątek stał się własnością Leskich. Administratorem dóbr był Stefan Zuchowicz mąż Haliny z Leskich (właścicielki dworku) stając się właścicielem dworu .
W 1984 roku dwór przeszedł remont kapitalny, wtedy doszło do zatarcia pierwotnego układu pomieszczeń.

Opis

Budynek podpiwniczony, oparty na dwutraktowym planie z osią poprzeczną wyznaczoną przez portyk i wtórnie podzielony salon, od strony ogrodu. Do ścian szczytowych przylegają niewielkie wejściowe dobudówki. Narożnik południowo-wschodni regularnego budynku dworu wcina się w prostokątną oficynę, ob. w ruinie. Dach dworu czterospadowy, kryty blachą, z mansardowymi nadbudówkami akcentującymi środki trzech nie frontowych elewacji. Portyk jest dwukondygnacjowy, zwieńczony regularnym trójkątnym frontonem, z parą kolumn umieszczonych w altach. Na doryckim fryzie data 1884 rok. Okna sieni w głębi portyku ujęte prostymi profilowanymi opaskami, mają dodatkowo płaskie naczółki podtrzymywane przez wolutowe konsolki. Wszystkie elewacje są pokryte płaskim boniowaniem. Od ogrodu, opilastrowanie na głównej osi określa położenie niegdysiejszego salonu.

Park

Pozostałości parku i sadu owocowego. Staw zarastający. Obecne wnętrza parkowe są niewielkie i mocno zniszczone. W północno-zachodnim narożniku rośnie 160- letni kasztanowiec. Południowa część parku jest mocno zarośnięta.

Inne

Kompleks zabudowań folwarcznych.
Oficyna, nr rej.: A/629 z 28.08.1967 oraz A/130 z 6.02.1976