Sikórz

Stan obecny

własność gminy - mieszkania komunalne

Historia

Pałac ukształtowany ostatecznie w pierwszym dziesięcioleciu międzywojennym dla Stanisława Piwnickiego, jednak jego parterowa część posiada starszy rodowód. Pierwotny dwór powstał zapewne jeszcze w XVIII wieku, a w połowie XIX wieku był przebudowywany dla Eugeniusza i Joanny Piwnickich. Budynek pozostawał w posiadaniu Piwnickich do 1945 roku. Następnie został przejęty przez państwo i przeznaczony na mieszkania i biura miejscowego PGR-u. Wyremontowany w 1967 roku spalił się w 1975 roku, ponownie wyremontowany, jednak zatracił niemal cechy artystyczne. Do dziś służy jako budynek komunalny.

Opis

Budowla nie jest jednolita: składa się z piętrowego korpusu głównego, powstałego w duchu silnie zmodernizowanego klasycyzmu (elementy Art Deco wpisane w tradycję klasycystyczną) oraz niziutkich parterowych skrzydeł bocznych, z mieszkalnym poddaszem, bezstylowych, będących pozostałością wcześniejszego dworu. Murowany i otynkowany. Korpus główny prostokątny, trójosiowy, od frontu jest poprzedzony dwukolumnowym toskańskim portykiem, zwieńczonym pełnym ekspresji szczytem.

Park

Park z ok. połowy XIX wieku przekomponowany został w 1930 roku według projektu znanego malarza i architekta Józefa Czajkowskiego w stylu krajobrazowo-naturalistycznym. Centralną część zajmował dwór, do którego prowadziły dwie aleje. Aleja reprezentacyjna biegła od strony kościoła (powstała jeszcze w XVIII wieku), druga wysadzana klonami prowadziła od folwarku. Przed dworem był podjazd. Od podjazdu odchodziła - zachowana do dziś - aleja w kształcie podkowy wysadzona lipami drobnolistnymi, wewnątrz której założono dywan kwietny. Na pozostałej części parku znajdowały się niergularnie rozmieszczone klomby kwiatowe, które odznaczały się różnorodnością gatunków. W części północno-wschodniej parku zlokalizowano kort tenisowy otoczony żywopłotem z karagany. Skarpa w częsci zachodniej wykorzystana była do celów ogrodniczych - na tarasach rosły morele i brzoskwinie. Pomiędzy kwietnikami i klombami biegły alejki wysadzane bukszpanem, ligustrem, karaganą i klematisem. Cały park, poza terenem graniczącym z lasem, był ogrodzony parkanem. Po wojnie całkowitemu zniszczeniu uległy partie kwiatowe, na ich miejscu założono trawniki. Zlikwidowano kort tenisowy, a jego miejsce zajęła stacja paliw. Skarpa jest nieużytkowana, jej teren porosły samosiewy. Nie zachowało się ogrodzenie z bramą. Dobrze zachowane aleje lipowa i klonowa. W obrębie alei lipowej zachowała się murowana kapliczka słupowa - pozostałość z czternastu kapliczek drogi krzyżowej ufundowanej w 1791 roku przez Franciszka Ksawerego Zboińskiego, kasztelana raciąskiego.

Inne

Gośćmi domu Piwnickich w dwudziestoleciu międzywojennym bywali znani ludzie pióra i palety ? Ludwik Hieronim Morstin, Julian Tuwim (tu pisał w 1936 r. ?Bal w perze?, a sam Sikórz wspominał później w ?Kwiatach Polskich?) Antoni Słonimski, Kazimierz Wierzyński, Jan Lechoń, Stanisław Ignacy Witkiewicz, Tadeusz Dołęga ?Mostowicz (tu i w pobliskich Radotkach kręcono w 1938 r. film ?Profesor Wilczur? wg. jego powieści), Stanisław i Józef Czajkowscy, Stefan Norblin, Konrad Krzyżanowski, Janina Konarska-Słonimska i wielu innych.