Mańczyce Wielkie

Stan obecny

Po II wojnie światowej pałac był siedziba Kombinatu PGR w Strzelinie. Po upadku PGR - własność AWRSP . Obecnie, od 1997 r., jest własnością prywatną. Po symulacji prac remontowych - od conajmniej 10 lat z obiektem nic się nie dzieje ... Popada w ruinę ..

Historia

Pierwszą rezydencję w Mańczycach (Schloss Manze) ufundowała prawdopodobnie w XVI wieku rodzina von Gfug. Po bezpotomnej śmierci ostatniego właściciela z tej rodziny, Karla Christiana hrabiego von Gfug, majątek odziedziczyła wdowa, Eleonora Carolina z domu hrabina von Hochberg. Około 1711r. w miejscu renesansowego dworu zbudowano barokowy pałac. Gdy hrabina zmarła w 1737 r. wieś stała się własnością powinowatych Hochbergów, rodziny von Posadowsky. W 1778 r. Mańczyce kupił Adam Bohuslav von Sandreczky und Sandraschütz. W latach trzydziestych XIX w. majątek nabył Georg hrabia von Stosch i ta rodzina była w jego posiadaniu do początku XX w. Ona też dokonała w 1887 r. przebudowy, podczas której pałac uzyskał dzisiejszy wygląd. Na początku XX w. dobra przeszły w ręce rodziny von Rohr, a ostatnim właścicielem był Kurt von Rohr. W 1997 roku pałac kupiła Bożena Gralak od AWR SP w celu wykorzystania go na prywatną siedzibę.

Opis

Budynek murowany z kamieni i cegły, potynkowany, założony na planie zbliżonym do podkowy, podpiwniczony, dwukondygnacyjny, z czterokondygnacyjnymi wieżami i użytkowym poddaszem, nakryty wysokim łamanym dachem z lukarnami. Fasada (elewacja południowa) piętnastoosiowa, z centralnym trójosiowym ryzalitem mieszczącym główne wejście ozdobione osiemnastowiecznym barokowym portalem balkonowym. Ryzalit o podziałach pilastrowych zwieńczony jest trójkątnym przyczółkiem. Nad środkowym oknem drugiej kondygnacji kartusze herbowe. Nietypową, wklęsłą elewację frontową zamykają dwa wydatne dwuosiowe ryzality, pełniące funkcję alkierzy. Na osi elewacji tylnej również wydatny ryzalit, z podziałem pilastrowym i barokowym portalem, analogicznym do zastosowanego w fasadzie. Od wschodu do pałacu przylegają ruiny oranżerii. Elewacje rezydencji zachowały liczne detale architektoniczne: pilastry i wydatne gzymsy (między kondygnacjami i wieńczący) tworzące podziały ramowe, uszate obramowania otworów okiennych, portale, kartusze herbowe. Wnętrza części pałacu dwutraktowe, w reszcie budynku w układzie nieregularnym. W piwnicach i niektórych salach przyziemia sklepienia kolebkowe o łuku koszowym, w pozostałych pomieszczeniach płaskie stropy.
Do niedawna wyposażenie wnętrz było częściowo zachowane, ze względu na brak dostępu do zabytku trudno stwierdzić stan obecny. W pałacu między innymi znajdowały się kominki, kasetonowe sufity, malowane boazerie, rzeźbiona drewniana balustrada reprezentacyjnej klatkii schodowej, oryginalna stolarka drzwiowa. Znaczne uszkodzenia dachu zapewne doprowadziły do degradacji zabytkowych wnętrz.

Park

Park.

Inne

Na wzgórzu w pobliżu pałacu znajdował się grobowiec rodu hrabiów von Sandreczky, do których przez pewien czas należał majątek.