Skatalogowanych zabytków: 11372
Zarejestruj się
Miniatura Gardzienice Pierwsze
Ruiny rządcówki 2010, zdjęcie Michał Jakobielski
Miniatura Gardzienice PierwszeMiniatura Gardzienice PierwszeMiniatura Gardzienice PierwszeMiniatura Gardzienice PierwszeMiniatura Gardzienice PierwszeMiniatura Gardzienice PierwszeMiniatura Gardzienice PierwszeMiniatura Gardzienice PierwszeMiniatura Gardzienice PierwszeMiniatura Gardzienice PierwszeMiniatura Gardzienice Pierwsze

Użytkownicy współtworzący opis i dane obiektu

Michał JakobielskiRafał GościnnyGrzegorz ChowickiJerzy Mrozek

Gardzienice Pierwsze

Województwo:lubelskie
Powiat:świdnicki (lubelski)
Gmina:Piaski
Rodzaj obiektu:Dwór

Rejestr zabytków

Obiekt:pałac, nr rej.: A/451 z 21.12.1970

Stan obecny

Ośrodek Praktyk Teatralnych \\\\\\\"Gardzienice\\\\\\\" Włodzimierza Staniewskiego.
Pałac remontowany.

Historia

Dwór z XVII w., na początku był budowlą mającą cechy zamku, otoczony podwójnym wysokim murem ze strzelnicami.

Pierwsze wzmianki o miejscowości sięgają 1409 roku, kiedy to wymienia się Marka i Stefana, kmieci z Gardzinic.
Z Pawłem Orzechowskim, związane jest powstanie zespołu pałacowego z pięknym szczytem renesansowym. Przy jego budowie pracował Mikołaj Śmigiel (vel Slinger) ? różnowierca, być może kalwin, mieszkający wówczas w Lublinie przy Krakowskim Przedmieściu. W czasie najazdu wojsk tatarsko ? kozackich Chmielnickiego na wschodnią Lubelszczyznę w 1648 roku, dwór w Gardzienicach został doszczętnie zniszczony, a majątek rozgrabiony.
W roku 1656 wojska szwedzkie, ścigając po wygranej bitwie pod Gołębiem rycerstwo polskie, napadli na Gardzienice i spalili znajdujący się w przebudowie zamek. W roku 1689 stają się własnością Zofii i Michała Potockich. Na przełomie XVII i XVIII wieku nowi właściciele rozbudowali dwór obronny nadając mu bardziej reprezentacyjną formę pałacu. Późniejszy dziedzic Gardzienic ? Adam Siedliski ? po przejęciu pałacu w stanie bliskim ruinie, przekształcił go w spichlerz, przez co stracił on swą reprezentacyjną rolę rezydencji wraz z ogrodem, na rzecz najprawdopodobniej wschodniej oficyny.
W połowie XIX wieku pałac odzyskuje funkcję rezydencjalną. Pałac wyremontowano, a przy nim założono z wykorzystaniem istniejącego drzewostanu. Właścicielem Gardzienic w 1865 roku staje się Stefan Cześniak, który nabywa je za 9750 rubli srebrnych. W okresie międzywojennym 1919-1944 gospodarzył Władysław Głogowski.
W okresie drugiej wojny światowej majątek zajmowali Niemcy, a po wojnie w wyniku reformy rolnej z 1944 roku majątek znacjonalizowano. W zespole mieściło się Liceum Rolnicze , później ośrodek kolonijny, Gromadzka Rada Narodowa, biblioteka i poczta.
Od 1964 roku głównym użytkownikiem obiektu staje się Techniczny Uniwersytet Ludowy. Dziś spośród całego zespołu pałacowego w najlepszym stanie jest wschodnia oficyna, która została wydźwignięta z ruin przez aktualnych właścicieli ? Ośrodek Praktyk Teatralnych \\\\\\\"Gardzienice\\\\\\\" Włodzimierza Staniewskiego. Oficyna pałacowa odnowiona.

Opis

Od północnej strony pałacu w stanie nienaruszonym pozostała ariańska kaplica z początków XVII wieku. W jej pomieszczeniach znajdują są sklepienia łukowe z lunetami w narożach.
Północna ściana pałacu udekorowana jest manierystycznym szczytem sprzed 1627 roku, środkowa część razem z pierwszym piętrem opiera się na trzech arkadach, które tworzą przedsionek, do którego mogła wjechać kolasa. Na dole mieści się sień. Za drzwiami z lewej strony znajduje się wąski korytarz który prowadzi do sali i małego pokoju.
Ten sam rozkład jest na pierwszym piętrze. Znajduje się tam ogromna sala, która służyła do spotkań i bali ziemiańskich.
W izbie z kafelkami do dziś znajduje się kominek rokokowy z drugiej połowy XVIII wieku pokryty tynkiem.
Okna były obszerne z kamiennymi futrynami ozdobione sztukaterią. Na środku pałacu umieszczona jest facjatka, dziś zakończona prostym szczytem dachowym. Wymiary ówczesnego pałacu to 36 łokci długości,44 łokci szerokości i 17 łokci wysokości. Od frontu pałac miał 7 okien, a boczny pawilon 6.

Park

Pozostałości parku z XIX w.

Inne

Zabudowania gospodarcze z XIX w.
Oficyna, k. XVII, XVIII, 1986-93 r., nr rej.: A/451 z 15.01.1972

Komentarze

Aby skomentować obiekt, zaloguj się. Jeżeli nie masz jeszcze konta w serwisie, zarejestruj się.

Ten obiekt nie został jeszcze skomentowany.