Brzezice

Stan obecny

Od ponad dwóch lat jest w rękach fundacji, która do tej pory nic nie zrobiła, pałac pozostawiony sam sobie, niszczeje z miesiąca na miesiąc, dodatkowo dewastowany przez okolicznych mieszkańców. Park już niczym nie przypomina parku, totalnie zarośnięty. A jak tu było pięknie, wiem z opowieści mojej mamy, która tutaj chodziła do szkoły. Kręci się łza w oku patrząc jak to wszystko odchodzi...

Na tablicy opisowej widnieje informacja że obiekt znajduje się w rękach prywatnych (info z dn. 30.IV.16 r.)

Historia

Dwór z 1. poł. XIX wieku powstał w miejscu starszego dworu z okresu odrodzenia.
Początki Brzezic sięgają 1330 roku, kiedy miała tu miejsce zamiana prawa lokacyjnego średzkiego na magdeburskie. Brzezice pozostawały wtedy w rękach biskupa krakowskiego, by w XVIII wieku przejść na własność Aleksandra Lanckorońskiego. W 1862 roku wieś należała już do rodu Zambrzyckich, którzy prawdopodobnie wystawili murowany dwór, przebudowany przez kolejnych właścicieli z hrabiowskiego rodu del Campo Scipio.
W czasie II wojny hrabia Włodzimierz del Campo był mediatorem między Niemcami a okoliczną ludnością, bronił jej przed aresztowaniami i wysyłką na przymusowe roboty, a we dworze schronienie przed represjami ze strony okupantów znalazło wielu ludzi
Z tyłu domu na przełomie XIX i XX wieku, odbudowano prostopadłe skrzydło.

Opis

Budynek ma kształt prostokąta, parterowy z mieszkalnym poddaszem, zwrócony jest ku wschodowi. Zbudowany z kamienia, dach pokryty jest gontem. Z tyłu domu na przełomie XIX i XX wieku, odbudowano prostopadłe skrzydło. Do niedawna w budynku znajdowała się szkoła podstawowa.

Park

Park z przełomu XVIII i XIX w., aleja lipowa.
W parku rośnie około 500 drzew, wśród nich ponad kilkuset letni dąb. Wg informacji miejscowego historyka p. Świetlickiego, ów dąb liczy sobie już 600 lat, niestety rozpadł się na 3 części, obecnie można podziwiać jego potężne pozostałości.

Inne

Stajnia, obora fornalska i obora z 1924 roku. Stodoła i spichlerz z 1868 roku.
Magazyn z 1937 roku . Kuźnia i kuchnia z pocz. XX w. Pozostałości ogrodzenia z bramą z 1900 roku.