Boguszyce - Rzędów

Stan obecny

Po 2WŚ pałac był siedzibą PGR - użytkowany jako mieszkania pracownicze .. póki się dało . Po upadku PGR ze względu na stan techniczny budynku mieszkańców wykwaterowano , pałac przeszedł w ręce ANR - i tak jest do dziś , pomijając walące się w międzyczasie stropy i dachy ....

Historia

Konrad von Randow w połowie wieku XIX funduje w posiadłości Rzędów (Randowshof) neogotycki pałac zaprojektowany przez architekta Carla Wolffa ze Szczodrego. W 1828r. żoną Konrada von Randow została Charlotte Ottilie Ida von Lieres und Wilkau (ur.1810r., zm.1881r.). Z małżeństwa tego na świat przyszło czterech synów i dwie córki. Wszyscy synowie wcześnie zmarli i majątek odziedziczyły córki: Charlotte Henriette Ida (ur.1829r., zm.1915r.), od 1857r. małżonka Emila Gottloba Friedricha Wilhelma von Richthofen (ur.1830r., zm.1882r.) i Charlotte Ottilie Wilhelmine Anna (ur.1840r., zm.1929r.), od 1862r. żona Hansa Gustava Victora von Prittwitz und Gaffron (ur.1831r., zm.1884r.). W 1894r. dobra liczące 882,06ha były wspólną własnością sióstr von Randow. W 1912r. pałac w Boguszycach dzierżawił Ernst von Kessel. Po śmierci Charlotty Henrietty Idy w 1915r. jedyną właścicielką posiadłości została Charlotte Ottilie Wilhelmine Anna. W 1921r. wydzierżawia ona majątek Eduardowi Waldemarowi von Randow (ur.1876r., zm.1945r.), przedstawicielowi linii rodu z Wilkowa, który w 1929r. ostatecznie otrzymał w spadku majątek w Boguszycach z pałacem Randowhof. Za jego rządów posiadłość znacznie podupadła. W 1930r. dobra liczyły jeszcze 768,6ha, a w 1937r. już jedynie 530,75ha. Eduard Waldemar von Randow pozostał właścicielem majątku do końca drugiej wojny światowej. Znacjonalizowane dobra przekazano w zarząd Państwowemu Gospodarstwu Rolnemu. Gospodarstwo Rolne urządziło w pałacu mieszkania pracownicze. Przez następne lata budynek niewłaściwie użytkowany i nieremontowany został w znacznym stopniu wyeksploatowany. Po upadku PGR-u pałac znalazł się w gestii rządowych agend, najpierw Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa, następnie Agencji Nieruchomości Rolnych. Ze względu na zły stan techniczny obiektu kilka lat temu wykwaterowano z niego ostatnich mieszkańców. Obecnie zrujnowany pałac w dalszym ciągu pozostaje własnością ANR.

Opis

Budynek neogotycki, zwrócony jest frontem na południe, murowany z cegły, otynkowany, podpiwniczony, piętrowy. Zbudowany został na planie prostokąta, z dwiema czworobocznymi wieżami ustawionymi skośnie przy narożach od frontu i czterema wieżyczkami sześciobocznymi: dwiema na narożach od strony dziedzińca, dwiema akcentującymi osie elewacji bocznych. Układ wnętrz jest trzytraktowy, wielokrotnie zmieniany. Na osi znajduje się sień wejściowa, z wejściem z niskiego tarasu od frontu i szeroką klatką schodową.
Po obu stronach sieni są małe izby. Na piętrze w trakcie przyfrontowym mieści się duża tzw. sala rycerska, a po jej bokach salony. Elewacja frontowa i tylna są trzy-, zaś boczne sześcioosiowe, zwieńczone fryzem machikułowym z krenelażem. W elewacji frontowej na parterze otwór drzwiowy z dwoma wielkimi oknami po bokach, na parterze trzy porte-fenetre, prowadzące na balkon, rozpięty między narożnymi wieżami. Otwory drzwiowe i okienne we wszystkich elewacjach zamknięte łukiem Tudorów, na piętrze od frontu maswerkami i gzymsami. Ponad piętrem otwory strzelnicze. Obie frontowe wieże o ścianach boniowanych - w przyziemiu całkowicie, a wyżej na narożach.
Część parterowa wyznaczona solidnym gzymsem krenelażowym, w zwieńczeniu krenelaż nasadzony na machikuły. Otwory okienne rozglifione, różne w każdej kondygnacji - na parterze i piętrze prostokątne, na trzeciej kondygnacji bliźnie ostrołukowe, wszystkie, poza parterowymi, zwieńczone prostokątnie załamanym gzymsem. Dach dwuspadowy, niski, kryty blachą. We wnętrzach zachowały się fragmenty stolarki.

Park

Wokół pałacu pozostałości zaniedbanego parku krajobrazowego ze stuletnim drzewostanem.

Inne

W pobliżu w dalszym ciągu użytkowane zbudowania gospodarcze dawnego folwarku.