Obiecanowo

Stan obecny

Własność prywatna

Historia

Dwór z XIX w.
Majątek w Obiecanowie ma bogatą historię. Jego właścicielem w 1376 r. był Wojciech z Bożejewic, później przez długi okres wieś w całości lub części należała do rodziny Żernickich herbu Dryja. W 1529 r. wzmiankowany jest Mikołaj Nadbor, w poł. XV w. Jan Żernicki, później Feliks i Marcin Żernicki (do 1544 r.). W międzyczasie wymieniane jest nazwisko Orzelski, być może posiadał część majątku, który należał do różnych właścicieli. Kolejny właściciel to Wojciech \\\"Turek\\\" Żernicki (do 1598 r.), później Stefan Brudziński (1599 r.) i od 1607 r. Paweł Mirosławski, który dzierżawił część dóbr. Cały majątek przejmuje w 1639 r. Piotr Zakrzewski. Od około 1800 r. wieś wróciła w ręce Chrzanowskich. Należała do Jana Nepomucena Paschalisa Chrzanowskiego herbu Nowina, a następnie jego syna, Augusta. Ten zmarł w Krępie pod Ostrowem Wielkopolskim i wraz z żoną Witoldą (właścicielką po ojcu Stanisławowa II) pochowani zostali w Szemborowie. Prawdopodobnie to właśnie August podzielił majątek na Chrzanowo i Obiecanowo, które dał córce Halinie, zamężnej z Władysławem Chrzanowskim herbu Poraj. Ten wcześniej był właścicielem Gruszczyna, gdzie w 1880 r. urodził się Wiesław Chrzanowski (inżynier, rektor Politechniki Warszawskiej), ojciec Ewy i Wiesława ?Poraja? Mariana Chrzanowskiego herbu Poraj .
W 1875 r. został wzniesiony dla Chrzanowskich nowy dwór, a wokół budynku założono park krajobrazowy. około 1880 r. wieś znalazła się w rękach niemieckich, a jej właścicielem został p. Busse, który w 1882 r. sprzedał Obiecanowo p. Jacobowi. Areał majątku liczył wówczas 547,54 ha, a czysty dochód gruntowy wynosił 6539 marek. We wsi znajdowało się 6 domów, w których mieszkało 10 protestantów i 91 katolików ? łącznie 101 osób. Około 1886 r. od banku meklembursko-szweryńskiego (lub meklemburskiego) na krótko kupił wieś Wincenty Moszczeński, następnie przeszła ona ponownie w ręce niemieckie, aż do 1916 r., kiedy nabył ją Bolesław Brodnicki. Następnie majątek przejął syn Bolesława ? Stanisław Brodnicki i gospodarzył w Obiecanowie do 1939 r. Z powodu kłopotów finansowych nie był on w stanie utrzymać dworu, który został zaniedbany i popadł w ruinę. Właściciel przeniósł się wówczas do rządcówki, wybudowanej na skraju parku, tuż przy północnej bramie wjazdowej, stojącą tu do dnia dzisiejszego. W 1926 r. majątek pod zarządem Brodnickiego przynosił 1064,71 talarów czystego dochodu gruntowego, a jego areał liczył wówczas 279 ha, w tym 261 ha ziem uprawnych. Po 2 wojnie światowej majątek został przejęty przez Skarb Państwa Polskiego, a resztki starego dworu zostały rozebrane jako materiał budowlany. Od kilku lat trwają tu prace oczyszczające, a także remont zabytkowego ogrodzenia parku od strony północnej.

Opis

Obecny dworek to budynek parterowy z dachem łamanym, tzw. \\\"polskim\\\" i skromnym portykiem kolumnowym w osi wejściowej. Brak jakichkolwiek materiałów źródłowych nt. starego dworu.

Park

Park z XIX w. o pow. około 4ha. Piękny stary park z zachowanym starodrzewem w wieku około 100-150 lat. Rośnie tu szereg drzew o wymiarach zbliżonych do pomnikowych. Brak opieki i wieloletnie zaniedbania sprawiły, że park jest zdewastowany i nie posiada czytelnej kompozycji przestrzennej.

Inne

Pozostałości ogrodzenia i bramy z XIX w.
Zabudowania gospodarcze z XIX i XX w.
Stare domy z pocz. XX w.

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011