Wąbrzeźno

Stan obecny

Ruiny zamku znajdują się na terenie obecnego parku miejskiego.

Historia

Zamek został wybudowany z fundacji biskupa chełmińskiego Hermanna von Prizna (1303-1311). Budowla została ukończona przed 1321 rokiem. Warownia usytuowana jest na sztucznie podwyższonym krańcu półwyspu Jeziora Zamkowego, na północny zachód od miasta, lokowanego w 1251 roku. Do dziś z założenia zamkowego zachowały się jedynie dolne fragmenty murów obwodowych, pozwalające zorientować się w strukturze przestrzennej warowni. Założenie składało się z trapezoidalnego w planie, ufortyfikowanego przedzamcza o długości około 120 m oraz zamku właściwego oddzielonego od niego fosą posadowionego na planie kwadratu o boku około 60 m. Brama do założenia chroniona przez dwie narożne wieże, umieszczona była w kurtynie północno wschodniej. Przedzamcze zajęte było przez budynki gospodarcze zgrupowane wzdłuż murów obwodowych. Zamek właściwi składał się z trzech skrzydeł zamykających niewielki dziedziniec oraz wysokiej, oktogonalnej wieży posadowionej w narożniku północno wschodnim. Wieża flankowana znajdującą się od północy bramę wjazdową. Skrzydła posiadały dwie kondygnacje. Przyziemie zajęte było przez pomieszczenia gospodarcze, piętro zajęły izby mieszkalne. Ponad piętrem umieszczono ganki obronne, w skrzydle południowym ganek był murowany. Układ wnętrz w skrzydłach był jednotraktowy. Założenie zbudowane było z cegły i posadowione na kamiennej podmurówce. Otoczone zewnętrznym obwodem murów tworzących międzymurze ? parcham.

W latach wojny 1454-1466 zamek został doszczętnie zniszczony. Odbudowany w dalszym ciągu pełnił funkcję rezydencji biskupiej. Na lata 1611-1613 datuje się przebudowę siedziby w duchu barokowym podjętą przez ówczesnego biskupa Macieja Konopackiego. W roku 1655 wojska szwedzkie wznieciły pożar, który doszczętnie strawił budowlę. W 1792 roku zaczęła się rozbiórka zdewastowanego założenia. W XIX wieku w dalszym ciągu rozbierano budowlę. W roku 1920 w miejscu ruin założono park. W roku 1940 podjęto badania mające na celu odsłonięcie planu założenia. Prace te kontynuowane były już po zakończeniu II Wojny Światowej.

Opis

Obecnie widoczne są ok dwumetrowe fragmenty ścian, najwięcej zachowało się ścian ośmiobocznej wieży.

Inne

Dawna fosa jest wyraźnie widoczna, obecnie biegnie w niej ściażka spacerowa.