Złotniki Kujawskie

Stan obecny

Dwór nie istnieje.

Historia

Dwór z 1888 r.
Złotniki Kujawskie to duża wieś i siedziba gminy, leząca 28 km na południe od miasta Bydgoszczy. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z dokumentu w 1362 r., w którym książę gniewkowski Władysław Biały zatwierdza działy rodzinne między wojewodą gniewkowskim Mościcem ze Ściborza h. Ostoja - Mościc, a jego krewniakami Mikołajem, Bichną i Czciborem. Wojewoda posiadał Złotniki, natomiast jego krewni dysponowali działami we wsi Ściborze. Obie wsie leżały w kasztelanii inowrocławskiej. Po 1466 r. w wyniku powrotu do Polski Pomorza Gdańskiego, stara trasa pomorska straciła znaczenie. Szansę rozwoju zyskały miejscowości położone przy nowym, krótszym szlaku z Inowrocławia do Bydgoszczy i dalej na Pomorze, wśród nich Złotniki. W 1583 r. wieś była własnością Jana i Przecława Popowskich h. Nowina, którzy byli prawdopodobnie braćmi. Popowscy posiadali również działy we wsi Gniewkówiec Podczas ,,potopu? szwedzkiego wieś została całkowicie zniszczona. Złotniki Kujawskie nigdy nie były jednak ośrodkiem większego kompleksu dóbr i nie wzniesiono w niej bogatej rezydencji pańskiej. W końcu XIX w. były wsią dworską powiatu inowrocławskiego. Właścicielami majątku byli kolejno: w latach 1820-1837 Michael Welke, następnie Friedrich Zulke (1838-1865), Franz Szczukowski (1865-1870), Franz Schmidt (1877-1880), Friedrich Schmidt (1880-1896) oraz Emilia Schmidt (1896-1926). Od tego roku majętność ta stanowiła własność Skarbu Państwa Polskiego, a następnie należała do prywatnych właścicieli, którzy wykupili poszczególne działki. Majątek uległ rozpadowi. Częściowo wyburzono stajnie i magazyny. Pozostały budynki zachodniej pierzei dawnego podwórza gospodarczego oraz dwór z parkiem, który w czasie 2 wojny światowej zajęty został przez okupacyjne władze wojskowe. Po 2. wojnie światowej całość przejął Urząd Gminy. Tereny parku kupiły osoby prywatne.
Po 2. wojnie światowej w piwnicach dworku znajdował się areszt albo więzienie. Miejscowi wspominają, że przebywał tam m. innymi jakiś Włoch.
W ostatnich latach dwór został wyburzony, a na jego miejscu powstaje nowa świetlica i biblioteka.
Opracowanie na podst. dostępnych źródeł w Internecie oraz badań terenowych.
Wszystkie prawa zastrzeżone!

Opis

Był to dwór późnoklasycystyczny, po przebudowach pozbawiony całkowicie cech stylowych. Budynek parterowy, z dwuspadowym dachem mieszczącym użytkowe poddasze. Od płn.-zachodu dostawiona była późniejsza, parterowa przybudówka.

Park

Park z pocz. XX w. Obecnie park jest w całości wykarczowany. Zachowały się wgłębienia po dwóch stawach otoczone polem uprawnym. Park ten wraz z przyległym ogrodem owocowo - warzywnym otaczał mur. Najstarsze drzewa okalały zarówno park, jak i obszerną polanę, zaś niewielką skarpę znajdującą się przy północnej elewacji dworu zdobiły rośliny kwiatowe.

Inne

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011