Kąty Wrocławskie

Historia

Dziś po zamku ulokowanym na północny wschód od XIII wiecznego miasta pozostały resztki wału ziemnego wtopionego w istniejący park. Pierwsza znana wzmianka na tamta zamku pochodzi z roku 1297 i wymienia księcia świdnicko-jaworskiego Bolka I jako jego właściciela. Zamek w latach 1475 oraz 1497 uległ zniszczeniom. Przed 1512 musiał być jednak odbudowany skoro nie został zdobyty przez księcia ziębickiego Bartłomieja. W roku 1624 zamek został strawiony przez pożar i nie podjęto się już nigdy jego odbudowy. W roku 1829 pozostałości po zamku zostały rozebrane. Około połowy XIX wieku w miejscu wcześniejszej warowni został wybudowany browar (obecnie nie istnieje). Między 1870 a 80 rokiem relikty po fosie okalającej założenie zostały splantowane. Niestety zamek nie został wystarczająco przebadany i przez to jego rozwój przestrzenny oraz struktura nie są znane. Jedyna wiedza o wyglądzie zamku pochodzi z rysunku F.B. Wernera z 1755 roku. Widnieje na nim regularne założenie na planie zbliżonym do prostokąta. Założenie składało się z dwóch prostopadle posadowionych względem siebie, piętrowych skrzydeł: południowego i zachodniego. Od strony północy i wschodu umieszczono mury obwodowe okalające wewnętrzny dziedziniec. Wjazd do wnętrza zlokalizowany był w kurtynie północnej.