Wichorze

Stan obecny

Ruiny

Historia

Dwór z 1788 r.
Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1376 r. W latach 1423-1424 jest własnością rycerską, następnie szlachecką. W 1570 r. właścicielką jest J. Osieczkowska, w 1667 r. należy do Koreckich. Od 1778 r. właścicielami jest niemiecka rodzina von Loga. W 1 poł XIX w. jest to Hermann von Loga (1816?1891), z żoną Valerie von Döring (1827?1912). Kolejny von Loga (syn ?) poślubił w dniu 27 maja 1890 r.w Kulm ( Prusy Zachodnie) Elfriede von Kummer (ur. 29 marca 1870 r. w Berlinie, zm. 30 kwietnia 1945 r.) Mieli czworo dzieci, z których Victor (1893-1915) i Hermann von Loga (1895-1914) polegli w czasie pierwszej wojny światowej. Ostatnim właścicielem był najstarszy syn Hans-Heinrich (1891-1945). Wojnę przeżyła tylko córka Maria von Loga, która zmarła w 1946 r. mając 48 lat.

Opis

Budynek o cechach klasycystycznych. Częściowo przekształcony ok. poł. XIX w. i powiększony na przeł. XIX i XX w. o przybudówki od północy i wschodu. Murowany z cegły i otynkowany. Parterowy z pięterkiem w poddaszu, na dwóch piwnicach sklepionych kolebkowo. Wzniesiony na rzucie prostokąta z ryzalitami na osi, nieznacznym od frontu oraz zamkniętym owalnie od ogrodu. Wnętrze dwutraktowe, na osi sień i owalny salon. W sieni drewniana klatka schodowa ze świetlikiem. W salonie dwie narożne nisze na piece, na suficie rozeta stiukowa. Elewacja frontowa pięcioosiowa z wejściem pośrodku, ujętym dwiema wąskimi wnękami okiennymi, poprzedzonym nowszym gankiem. Część środkowa, przechodząca w facjatę z trójkątnym szczytem przekształcona na przeł. XIX i XX w. Ściany ozdobione boniowaniem. Elewacja ogrodowa pierwotnie siedmioosiowa, z zachowaną w części płd. kolumienką o charakterze toskańskim z dawnego wgłębnego portyku kolumnowego. Okna z profilowanymi ławami, częściowo w opaskach tynkowych z kluczami. Dach naczółkowy kryty dachówką. Przed gankiem wybrukowana data 1788. Opis oczywiście jest historyczny, obecnie (2011) znajdują się tam już tylko relikty niektórych ścian, schody i być może piwnice.

Park

Park krajobrazowy z 1 poł. XIX w. o pow około 2,5ha, być może przekomponowany ze starszego. We wsch. części znajduje się duży staw. Zachowany jest tu cenny starodrzew. Kompozycja nieczytelna, park jest zarośnięty i zdewastowany. Na płd.-wsch. od dworu pozostałości cmentarza.von Loga z płytą inskrypcyjną z 1844 r.

Inne

Gorzelnia z 1875 r.
Oficyna, 1788, 2 poł. XIX, XIX/XX w.

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011