Storlus

Stan obecny

Własność J.S.T. Mieszkania.

Historia

Dwór z poł. XIX w.
Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1255 r. Jej nazwa wzięła się od ówczesnego właściciela, Henryka Storluza. W średniowieczu wieś należała do komturstwa starogrodzkiego. Na przestrzeni wieków miała wielu właścicieli. W okresie zaborów leżała na obszarze powiatu toruńskiego. Pierwszy spis ludność w Storlusie nastąpił w 1773 r.; liczyła wówczas 62 m-ców. W 2. poł. XIX w. część wsi przyłączono do miejscowości Jeleniec. Pałac o skromnych cechach klasycystycznych wzniesiony został w tamtym okresie, a w 1891 r. rozbudowano go o kaplicę i wieżę, nadając mu cechy pseudogotyckie. Równolegle z budową pałacu założony został park krajobrazowy. Po II wojnie światowej majątek został znacjonalizowany, a w pałacu utworzono dom starców, który istniał tutaj do 1949 r. Następnie budynek przeznaczony został na mieszkania.

Opis

Dwór eklektyczny. Budynek o skromnych cechach klasycystycznych i neogotyckich. Piętrowy, nakryty łagodnym dachem dwuspadowym, akcentowany 2-piętrową, kwadratową wieżą z krenelażem i sterczynami.

Park

Pozostałości parku dworskiego z 2 poł. XIX w. Niegdyś park liczył ok. 1,2 ha. Obecnie w znacznej mierze zdewastowany; starodrzew reprezentują nieliczne, pojedyncze drzewa.

Inne

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011