Skatalogowanych zabytków: 11364
Zarejestruj się
Miniatura Słoszewy
Zdjęcie Andrzej M
Miniatura SłoszewyMiniatura SłoszewyMiniatura SłoszewyMiniatura Słoszewy

Użytkownicy współtworzący opis i dane obiektu

Andrzej MMarek Kujawa

Słoszewy

Województwo:kujawsko-pomorskie
Powiat:brodnicki
Gmina:Bobrowo
Rodzaj obiektu:Dwór

Rejestr zabytków

Zespół:dworski, nr rej.: 575 z 4.02.1988:

Stan obecny

Gospodarstwo Rolne Słoszewy Sp. z o.o. w Słoszewach

Historia

Dwór z 1829 r.
Najstarsza wzmianka o wsi pochodzi z 1322 r. i informuje, że pleban ze Słoszew miał otrzymywać dziesięcinę z pobliskiej wsi Małki. Ta wzmianka sugeruje, że we wsi istniała niegdyś świątynia. Pierwotnie była to wieś rycerska. Wiadomo, że właściciel, Jan z Kruszyn, więził tu biskupa chełmińskiego, Wikbolda, wieś była w jego posiadaniu do 1392 r. W 1393 r. Słoszewy występują już jako własność krzyżacka w komturstwie kowalewskim. Istniał tu folwark i dwór krzyżacki zniszczony w 1414 r. podczas tzw. wojny głodowej. Od 1428 r. należał do komturstwa brodnickiego. Po 1570 r. były to dobra królewskie. W 1772 r. wieś należała do Sowińskiego, w latach 40-tych XIX w. do Jezierskich, a od 1853 r. do Ernesta Kriegera - właściciela Karbowa. Od 1933 r. majątek należał do Elżbiety von Witzleben, w imieniu której zarządzał do 1945 r. Justus Wurtz. Obecny dwór wybudowano tu na pocz. XIX w., a na pocz. XX w. został rozbudowany o oficynę i kaplicę. Po 1945 r. majątek przejął Skarb Państwa Polskiego i utworzono tu PGR.
W poł. XX w. zlokalizowano tu późnośredniowieczne grodzisko czworoboczne z majdanem na planie trapezu, położone ok. 250 m. od brzegów Drwęcy. Prowadzone prace wykopaliskowe pozwoliły ustalić, że gród funkcjonował między XIV a XV w. Podczas prac badawczych odkryto wielkie ilości bełtów do kusz, w ilości ponad 1000 sztuk. Stwierdzono, że obiekt został gwałtownie zniszczony, zapewne podczas wojny polsko-krzyżackiej w 1414 r.

Opis

Dwór parterowy z dwuspadowym, mansardowym dachem i mieszkaniami w mansardzie, posiadającymi lukarny umieszczone symetrycznie po bokach. W osi wejściowej znajduje się ciekawy, szachulcowo - ryglowy ryzalit z głównym wejściem do dworu. Do fasady w płn.-zach. części dworu dostawiona jest dwukondygnacyjna okrągła wieżyczka. W południowej części znajduje się oficyna umieszczona prostopadle do dworu.

Park

Park z końca XVIII w., powiązany widokowo z okolicą, położony na krawędzi silnie wypiętrzonej wysoczyzny doliny Drwęcy, około 250m od jej koryta. Cenny starodrzew reprezentowany jest tu przez 24 gatunki, głównie buki pospolite, dęby szypułkowe, kasztanowce białe i zwyczajne, oraz lipy drobnolistne. W parku rośnie 10 drzew uznanych za pomniki przyrody. Z ciekawszych gatunków występuje tu sosna wejmutka, topola kanadyjska i żywotnik. Na uwagę zasługuje także aleja 150-letnich lip, oraz zapomniany grób jednego z właścicieli majątku Alfreda Weissermela, który znajduje się w pobliżu dworu, przy polnej drodze obsadzonej brzozami.,

Inne

Spichlerz z 1860 r.
Kuźnia z 1870 r.
Stajnia z 1870 r.
Grodzisko z XIV - XV w. pozostałe po dworze rycerskim

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011, na podstawie tekstu Henryka Miłoszewskiego, \"Informator nr 2\", Oddział Miejski PTTK im. Mariana Sydowa w Toruniu, 2005 r.

Komentarze

Aby skomentować obiekt, zaloguj się. Jeżeli nie masz jeszcze konta w serwisie, zarejestruj się.

Ten obiekt nie został jeszcze skomentowany.