Sierzchowo

Jestem zięciem Józefa Grodeckiego i chciałbym sprostować informację, jakoby objął on w 1945 r. w posiadanie Sierzchowo za długi, jakie u niego mieli - rozparcelowani przez komunę Licińscy . Nic bardziej bałamutnego, mimo że opowieść o tym pochodzi od autora monografii Raciążka pana Łozińskiego.Józef Grodecki h.Stary Koń , miał po prostu prawo wyboru ekwiwalentnego obszaru gruntów za 44 ha ,które zostały przez Urząd Ziemski w okolicach Mławy - wcześniej, z naruszeniem jego prawa własności rozparcelowane . Wybrał Sierzchowo, bo przed wojną - często przyjeżdżał do dziedziców Wagańca Bacciarellich , z którymi był spowinowacony poprzez siostrę Helenę Kleofasę, która wyszła za mąż za Stanisława Sulimę Szawłowskiego praprawnuka Marcelego Bacciarellego . Do samego dworu , nie miał tyt. własności, był po prostu jego lokatorem , a nieistniejące obecnie zabudowania gospodarcze - wynajmował od gminy.

Nie znam szczegółów dramatu - wypędzenia Licińskich z majątku, ale najprawdopodobniej został całkowicie rozparcelowany. Właścicielom komuna ,oczywiście nie pozwoliła w dworze dalej mieszkać,podobno wyjechali na Wybrzeże , a ziemię rozdano, pomiędzy dotychczasowych fornali, zostawiając dla potrzeb wojska szmat pola , przeznaczony na lotnisko. Wojsko z morgów ,wyrwanych Licińskim zrezygnowało i pojawił się do zagospodarowania , niezły, w jednym kawałku kompleks rolny. Jak już pisałem wcześniej - Urząd Ziemski przekazał go, w rozliczeniu na własność mojemu teściowi, który był inżynierem chemikiem rolnym.Zamieszkał w dwóch pokojach dworu i zaczął gospodarować, myśląc ,że rolnictwo jest niszą, w której przed dyktaturą ciemniaków można się schować. Przeliczył się bardzo! Okoliczni chłopi traktowali go ,jak dziedzica, władza napiętnowała go mianem kułaka. Chłopi, mimo uwłaszczenia , okradali go ze zbiorów, a władza ....sędziwego już wtedy inżyniera ( ur.w 1887 r.) - wsadzała do obozu koncentracyjnego ,dla tych ,którzy zalegali z \"planem\" przymusowych dostaw w Milęcinie .Koszmar , funkcjonowania we dworze, pośród ciemnego, niechętnego ,awansowanego z parobków chłopstwa był uciążliwy, ale łagodziło go zamieszkiwanie we dworze, możliwość korzystania pięknego parku. Żniwa,jak mawiał teść - zaczynały się wtedy w lipcu, a kończyły w listopadzie , kiedy to wymłócono już zboże nagromadzone w stertach na polu. Do obróbki 43 ha, teść miał dwie pary koni. W zabudowaniach gospodarskich hodowano , na potrzeby przymusowych dostaw żywy inwentarz,krowy...W połowie lat 50-tych do Sierzchowa przybyła z Aleksandrowa Kujawskiego - ekipa młodzieży ZMP i zarekwirowała,z pieśnią na ustach: 15 hektarów pola! Prawem kaduka, racji bolszewickiej historii! Coś tam na tej ziemi ,oprócz propagandy uprawiali,zwrócono ją bez słowa wyjaśnienia - po dwóch latach - kompletnie zachwaszczoną. Gminny kolektyw, wyparł teścia z głównego budynku do skrzydła oficyny . Ze świetlicy zrobiono szkołę, potem szkołę... wybudowano przed samym frontem dworu. W końcu, zbliżający się do 90-tki teść z dworu w Sierzchowie się wyprowadził, przenosząc się do Ciechocinka. Ziemia stopniowo została sprzedana.Ostatnim jej nabywcą okazał się być syn kobiety\" która służyła we dworze\". Nowożytna jego historia, oraz obecny wygląd i stan dworu w Sierzchowie - jest wyzwaniem, rzuconym tamtejszemu samorządowi,ludziom tam mieszkającym , a także Państwu Polskiemu .

Według najnowszych informacji nowy dzierżawca chce uratować dwór od zupełnego zniszczenia.

https://przodek.pl/genealogia/wspomnienia/jozefa-grodeckiego-dlugie-zycie-w-niespokojnych-czasach

Nic nie stoi na przeszkodzie, aby rozwinął Pan opis. Do edytora wchodzimy za pomocą opcji "zasugeruj zmiany". Powodzenia!