Ostrowo

Stan obecny

Własność prywatna, dwór został rozebrany

Historia

Dwór z przeł. XIX i XX w.
Pierwsze wzmianki o wsi pochodzą z pocz. XV w. Jej właścicielem był wówczas Wojciech, syn ?Dobrogosta de Chaszynowo?, który następnie sprzedał swe części dziedziczne Trojanowi de Łekno. Dalej właścicielem był Synocha, który sprzedał Czeszewo, ? Kowalewa i Ostrowo Przecławowi z Potulic.
Przez cały XVI w. wieś należała do Ostrowskich, dopiero w 1628 r. pojawiło się tu nazwisko Mikołaja Rafała ze Stemberga Kostki, starosty malborskiego. W 1726 r. Ostrowo wraz z innymi dobrami należało do Michała Działyńskiego, który sprzedał je Janowi Korytowskiemu za 50 tys. złp. W 1727 r. dokonano działów pomiędzy Działyńskimi i Potulickimi. Ich majątek obejmował w tamtym czasie Rogalin, Wielewicz, Wielewiczek, Tonin, Drzewianowo, Słupówkę, połowę miasta Mrocza, Krukowek, Mroczka, Drążno, Drążenko, Ostrowo, połowę dóbr: Samsieczno, Gleszcze (Gliszcz), Skoraczewo, Kossowo, Małocin, części w Mirucinie i Wąwelnie. Do Józefa Potulickiego należał wcześniej Więcbork, Mrocza z przyległymi wsiami i Sempelbork (Sępólno?). W 2. poł. XVIII w. właścicielem był ks. Antoni Sułkowski, który wraz z żoną Marią z Działyńskich rezygnowali te dobra (już pod panowaniem króla pruskiego) siostrze Marii ? Małachowskiej. Tu urywają się wzmianki o polskich właścicielach tej wsi, w 1776 r. prawdopodobnie byli tu jeszcze Złotniccy, później majątek przeszedł w posiadanie Niemców, dla których na przełomie XIX i XX w. wzniesiono obecny dwór. W 1926 r. właścicielem był Ernst Malzahn, Majątek wchodził w skład gminy Mrocza i liczył 173 ha, w tym 152 ha ziem uprawnych, 10 ha łąk i pastwisk, 5 ha lasów oraz 3 ha wód. Przynosił czysty dochód gruntowy w wysokości 328 talarów. Po wojnie dwór przebudowano i mieściły się tu mieszkania.
W 2013 r. dwór został wyburzony.

Opis

Był to dwór parterowy z poddaszem. Bryła budynku silnie zróżnicowana, wzniesiona na nierównomiernym planie. Dachy wielospadowe, kryte papą. Budowla nie posiadała szczególnych cech stylowych.

Park

Pozostałości parku z przeł. XIX i XX w. o pow. około 0,5 ha. Większość drzewostanu została wykarczowana. Na zachód od dworu znajduje się dawny parkowy staw, otoczony kilkoma starymi drzewami.

Inne

Stajnia, jałownik, stodoła oraz kuźnia.

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011