Osówiec

Stan obecny

W ruinie. Własność Fundacji Potulickiej.

Historia

Dwór z 1850 r.
Osówiec od średniowiecza był własnością szlachecką. W 1468 r. był w posiadaniu Wojciecha i Jana z Osówca. W XVI w. przeszedł w posiadanie rodziny Dobrosołowskich, w XVII w. Radlickich i Nielickich, natomiast w XVIII w. rodziny Kaczorowskich. Następnie przejął go ród Mlickich herbu Dołęga, zaś w XIX w. Osówiec przeszedł jako wiano w ręce rodziny Freserów Herbu Alabonda. W 1873 r. tutejszy majątek był własnością Józefa Korytowskiego. W latach 80-tych XIX w. wieś stanowiła dominium w powiecie bydgoskim, należące do Macieja Żachlińskiego - kasztelana gdańskiego. W latach 90-tych XIX w. dobra te należały do Anny i Alberta Dirlam, którzy rozbudowali dwór w 1885 r. Po 2 wojnie światowej w Osówcu funkcjonowało Państwowe Gospodarstwo Rolne, w którym pracowała większość mieszkańców nie tylko Osówca, ale też i pobliskiego Suszewa. W latach 90-tych właścicielem dóbr stała się kościelna Fundacja Potulickiej.
Najnowsze zdjęcia dworu udostępnione przez fanpage \\\\\\\\\\\\\\\"Robaki Eksplorują\\\\\\\\\\\\\\\" na Facebooku.

Opis

Dwór parterowy z dwuspadowym dachem i piętrową facjatką. drewniany ganek ze schodami obrośnięty jest winobluszczem pięciolistkowym. Lewa (zachodnia) przybudówka jest piętrowa, a prawa (wschodnia) parterowa, z dobudowaną oficyną. W ostatnich latach ganki rozszabrowano.

Park

Park z poł. XIX w. o pow. 2,8 ha. Wśród cennego starodrzewu najczęściej spotykanymi gatunkami są kasztanowce białe, lipy drobnolistne, klony pospolite i klony jawory, graby pospolite, oraz buki. W głębi parku znajdują się mogiły dawnych właścicieli. Park jest zdewastowany, zarośnięty samosiewami drzew liściastych, oraz krzewów. Czytelne są główne ciągi komunikacyjne.

Inne

Oficyna.
Zabudowania gospodarcze.

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011