Siecie

Stan obecny

Prawdopodobnie teren prywatny

Historia

Dwór z 2. poł. XIX w.
Wieś Siecie leży w odległości 23 km na północny wschód od Słupska i 4 km na południe od Smołdzina. Pierwsza wzmianka w której odnotowano "Cice" pochodzi z 1282 r. Później nazywała się także Ziezen. W 1490 roku istniała we wsi kaplica zwana Puperrima. W latach 1514-1608 dobra były własnością rodu Tessenów. Po śmierci Schwantesa von Tessen (w 1608 r.) przeszły w ręce księżnej brandenburskiej Erdmuthe (1561-1623). Następnie wieś należała do księżnej Anny von Croy (1590-1660), która oddzieliła Smołdzin (Schmolsin) wraz z wioskami Wierzchocino (Virchenzin), Zietzen i Witkowo (Vietkow) od parafii Gardna (Groß Garde) i kazała zbudować dla nich nowy kościół w Smołdzinie, który poświęcony został 28 października 1632 r.
Kolejnym właścicielem dóbr został książę Ernst Bogusław von Croy (1620-1684) i od 1673 jego syn Ernst von Croyengreiff (zmarły w 1700 r. w Rzymie), który w 1681 r. przeszedł na katolicyzm i został wydziedziczony przez ojca.
W czasach pruskich Zietzen było jedną z tzw. wsi królewskich, które weszły w skład dóbr Smołdzina. Około 1784 r. we wsi były 22 gospodarstwa. Mieszkały tu rodziny Pigorsch, Sawallsch, a następnie Eick. Bardzo znaną rodziną w Zietzen byli również Schiewerowie, występujący we wsi już w XVII w., gdy ich nazwisko zapisywano w postaci Schiver. Później pojawili się licznie pod koniec XIX i na pocz. XX w.
W 1. poł. XIX w. we wsi odnotowano rodz. Pollex i Gromnisch - właścicieli wsi. Do 1830 r. we wsiach Zietzen, Virchenzin i Vietkow istniała wspólna szkoła elementarna, która znajdowała się pomiędzy tymi wsiami na „wolnym od rycerstwa” majątku Rębowo (Rambow). Wszystkie trzy wsie otrzymały wówczas własne szkoły. W 1862 r. urodził się syn Martina Gromnischa i Henrietty Wilhelminy Kay - Ferdinand Christian, zmarły tu w 1941 r. Prawdopodobnie wówczas Gromnisch postanowił wybudować nowy dwór. Żoną Ferdinanda była Emma Maria Teresa Pigors, córka mistrza krawieckiego Carla Pigorsa i Albertyny z d. Martellock. Warto dodać, że dziedzic również był z zawodu krawcem. Zmarł 28 grudnia 1941 r. i pochowany został w Zietzen. Gromniszowie mieli prawdopodobnie syna, którego w 1945 r. uprowadzili Rosjanie.
W 1885 r. wieś Syce (Zietzen) leżała w Pomeranii i powiecie słupskim. W 1888 r. we wsi było 59 domów i 92 "dymy" z 459 m-cami, w tym 452 ewangelików i 7 żydów. Dobra obejmowały 883 ha. W 1925 r. w Zietzen znajdowały się 103 budynki mieszkalne. W 1939 r. mieszkało tu 460 osób w 121 gospodarstwach. Wszyscy mieszkańcy Z. byli wyznania ewangelickiego. Powierzchnia gminy wynosiła 870 ha, składały się na nią cztery miejsca: Hasenkrug, Neu Zietzen, Weißenberg oraz Zietzen. We wsi znajdowała się mleczarnia i karczma, a od 1932 r. także trzyklasowa szkoła; dwóch nauczycieli uczyło tam 93 uczniów. Dnia 3 grudnia 1939 r. uroczyście otwarto nowy budynek szkolny, w którym były także dwa mieszkania dla nauczycieli oraz dodatkowy budynek gospodarczy.
W dniu 9 marca 1945 r. wieś zajęła Armia Czerwona. Doszło do ataków na mieszkańców, a wielu z nich zostało uprowadzonych. Ponieważ Zietzen znajdowało się w sowieckiej strefie zamkniętej nad Morzem Bałtyckim, wszyscy musieli czasowo opuścić wieś w pierwszych dniach kwietnia 1945 roku. Ewakuowano ich do oddalonego o 35 kilometrów Łebienia. Pod koniec maja 1945 r. wojska radzieckie utworzyły w majątku kołchoz. Wyjeżdżając w kwietniu 1946 r., zabrali ze sobą cały inwentarz i maszyny. W 1947 r. władze wypędziły ze wsi niemieckich mieszkańców; 158 osób trafiło do RFN, a 167 do NRD. Nazwę wsi Zietzen przemianowano na Siecie. Do 1998 r. leżała ona w woj. słupskim a następnie w pow. słupskim woj. pomorskiego.
Źródła:
Portal genealogiczny CompGen, link: https://www.compgen.de/
Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich... 1880-1902;
Wikipedia.DE: https://de.wikipedia.org/wiki/Siecie
Geoportal;
Mapster:
11780101 @ Topographische Karte 1:25 000 (Meßtischblatt) cz. wsch. (Ostdeutschland) /1870 - 1945/
- plik mapy: 1369_Schmolsin_Vorl.Ausg._1941_UW.jpg
Wszystkie prawa zastrzeżone!

Opis

Nieistniejący dwór wznosił się w środkowej części parku i fasadą skierowany był na południe. Miejsce to da się zauważyć na mapie sat., gdyż prostokątny obszar po dworze nie zarósł jeszcze drzewami.

Park

Pozostałości parku dworskiego o pow. 3,2 ha

Inne

We wsi:
Szkoła, 1930
Chałupy mur., XIX i XX w.
Piwnica mur. kam. - ceglana, k. XIX w.

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011